#WTTV14: The Sore Losers zorgen voor opwinding

Een sexy, smerige en vuige muur van geluid

Tekst: Marije Heida | Foto's: Casper Setz ,

Wanneer je geliefde zo’n dag heeft en niet wil, zet dan een plaat op van The Sore Losers, want dat is succes verzekerd. De muziek van deze charismatische Belgen is een stampende en dampende smeltkroes van rock, blues, garage en alles wat in die buurt komt. Succesfactoren die zullen helpen in de slaapkamer: een smerig lekker gitaargeluid, een strakke ritmesectie en het sexy stemgeluid van de zanger.

HET CONCERT:
The Sore Losers, Welcome to The Village, Grootegast, 20 juli 2014

DE ACT:
The Sore Losers hebben hun wortels in Hasselt, België en kwamen voor het eerst bij elkaar in 2009. De bandnaam kwam van pas toen ze in 2010 verloren van de Antwerpse band School Is Cool tijdens de Humo’s Rock Rally. Gelukkig namen ze revanche door 21 weken met hun eerste single Beyond Repair in De Afrekening te staan van Studio Brussel. In februari van dit jaar verscheen het tweede album: Rosalyn. Naast het uitbrengen van het nieuwe album was een onverwachte gig op Rock Werchter een hoogtepunt dit jaar. Ze werden op het laatste moment gevraagd de lege plek op te vullen die Coely - wel aanwezig in het WTTV-dorp - achterliet omdat zij nog niet hersteld was van een blindedarm operatie.
 

HET NUMMER:
Van de eerste tot en met de laatste aanslag van het nummer Your Smile wordt het publiek overgoten met een donderende muur van geluid. Meer nieuwsgierigen lopen de tent binnen, om vervolgens vastgenageld aan de houten vloer te blijven staan. Ook na het afronden van Your Smile halen de mannen even adem en roepen ze in koor en chaotisch “dank u wel!”.

HET MOMENT:
Het laatste nummer Beyond Repair is een fantastische afsluiter van de set. Drummer Di Turi wijkt geen moment af van zijn strak geplaveide pad. In de middensectie houdt hij drie seconden de adem in om vervolgens de heren gitaristen weer aan te zetten tot een heerlijke bak kabaal. Hij trekt ze naar zich toe en laat ze in de opmaat naar het einde - met de rug naar het publiek - de laatste stampende gitaarregisters opentrekken.

OOK OPMERKELIJK:
Als deze heren de kans zouden krijgen, zouden ze het liefst doorspelen tot de volgende ochtend. Het speelplezier en enthousiasme druipt - vandaag letterlijk en figuurlijk - uit hun lijven. Er is een goede interactie met elkaar en dat verhoogt het kijk- en luisterplezier.

HET PUBLIEK:
Het is te betreuren dat 5.800 mensen The Sore Losers gemist hebben vandaag. Er gaat niks boven een berg hitsige, zweterige, vuige, stampende en rockende garage blues. Het publiek dat wel bewust deze Belgen heeft gehoord en gezien, zal ongetwijfeld vanavond nog een nummertje opzoeken op Spotify of YouTube. Kort gezegd: er was weinig publiek en dat is jammer.

HET OORDEEL:
The Sore Losers stampen deze middag aan één stuk rechtdoor de tent door. Een brok rots waar je niet omheen kan, van begin tot eind. Gitarist Maes flirt met alles wat los en vast zit en is voornamelijk verantwoordelijk voor het vuige geluid. Het is bijna een schande dat deze heren invallers waren op Rock Werchter en niet bij voorbaat al geboekt waren. Gelukkig zagen de programmeurs van Welcome to The Village wel meteen de potentie van deze Belgische rockers.