Daniel Norgren, Welcome to the Village, Podium Bontebok, 19 juli 2014
#WTTV14: Daniel Norgren blijft op de achtergrond
Zweedse band kan de aandacht van het publiek niet vasthouden
Het is zaterdagmiddag, half vijf. Daniel Norgren staat met zijn band op het hoofdpodium en trekt veel publiek. De opkomst ziet er veelbelovend uit en een afgeladen Bontebok wacht in spanning af. De nieuwsgierigheid werd al eerder gewekt, dankzij de Welcome to the Village-trailer. De promo gaat al een tijdje rond op internet, met een nummer van Norgren op de achtergrond.
HET CONCERT:
DE ACT:
Al sinds 2006 is Norgren bezig met het maken van muziek en het uitbrengen van albums op het kleinschalige label Superpuma Records. Pas sinds vorig jaar, met zijn vijfde album Buck, weet hij ook in Nederland de aandacht te trekken. De singer-songwriter groeide op in het Zweedse plaatsje Borås, maar stijl en tongval doen toch anders vermoeden. Het zou meer dan geloofwaardig zijn als Norgren uit het zuidoosten van Amerika bleek te komen met zijn hartverscheurende, gehavende blues en knauwende accent.
HET NUMMER:
Voor de meeste bezoekers fungeert het optreden van Norgren van begin tot eind als sfeervolle achtergrondmuziek op een warme namiddag. Het nummer Moonshine doet het goed bij het publiek. Daarin is duidelijk een flinke scheut Dylan en Waits te horen. 'On a good old sunny day', zingt Norgren met zijn rauwe stem. En een zonnige dag is het. De meeste mensen zoeken een zitplek in de schaduw van de bomen of begeven zich aan de rand van het water, waar ze pootjebaden of een verfrissende duik nemen. Enkel tijdens het nummer Whatever Turns You On lichten mensen hun hoofd op of lopen ze verder richting het podium. Het nummer diende als soundtrack voor de Welcome to the Village-trailer en is duidelijk het meest "poppy" nummer dat Norgren in zijn set heeft zitten. Helaas duurt het slechts een schrale twee minuten, waardoor hij de aandacht - die hij even pakte - snel weer verliest.
HET MOMENT:
Tijdens Whatever Turns You On lijkt het publiek ineens te ontwaken. Van half-slapend aan de waterkant zitten, naar dansen voor het podium, Norgren krijgt het in twee minuten tijd voor elkaar. Zijn Americana sluit perfect aan bij het broeierige zomerweer en krijgt de meesten zover om, ondanks de hitte, de voetjes van de vloer te lichten.
HET PUBLIEK:
De charismatische Daniel Norgren verdient veel meer aandacht dan hij op de zaterdagmiddag op Bontebok krijgt. Het is een samenhang van omstandigheden. Zo speelt hij toevallig op het warmste moment van het weekend. Een groot deel van zijn publiek is niet in de stemming om voor het podium dicht tegen elkaar te komen staan maar blijft liever zonnebadend op het grasveld liggen. Al lijkt het aantal bezoekers in het begin veelbelovend, er komt weinig actie vanuit het publiek. Daarnaast neemt Norgren te weinig initiatief om het publiek wakker te schudden. In zijn set zitten veel lange instrumentale tussenstukken, waarmee hij de aandacht ongeveer van zich afslaat.
HET OORDEEL:
De muziek van Norgren dient als perfecte achtergrondmuziek op de zonnige zaterdag tijdens Welcome to the Village en doet het daarmee goed. Zonde is het wel, want de muziek kent zoveel inhoud en Norgren heeft een groep topfitte muzikanten achter zich staan. Eigenlijk verdienen ze meer aandacht dan ze krijgen en bovendien werkt de temperatuur ze niet in het voordeel.