Mijn Ouders: Ian Clement, adembenemend mooi

Ingetogen en prachtige liedjes zorgen voor een onvergetelijk optreden

Tekst: Marije Heida | Foto's: Gerrit van der Meij ,

Stel je voor: je bent fan van Ian Clement. Het soloproject van de frontman van de Belgische stonerrock formatie Wallace Vanborn, wordt aangekondigd door Podium Asteriks, maar gaat helaas niet door. Dan komt er een verlossende aankondiging. De gedreven organisatie van Mijn Ouders haalt de Belg naar Leeuwarden voor een huiskamerconcert. En waar anders dan in de huiskamer van een grote fan moet Ian Clement zijn solo repertoire ten gehore brengen?

Slow Harvest

Het voorprogramma van de avond wordt verzorgt door Leeuwarder local Arjen Dekker. Hij is sinds 2013 beter bekend onder de artiestennaam Slow Harvest. Deze naam nam hij aan na het liedje Slow Harvest, wat hij begin 2013 op YouTube had geplaatst. Nadat het liedje een enorm succes werd en de eerste optredens geboekt werden, kwam de vraag hoe hij zichzelf ging noemen. Hij vertelt vlak voor de inzet van het nummer dat de naam Slow Harvest het enige logische was wat hij kon verzinnen op dat moment.

Hij staat vanavond zeer breekbaar en intiem met zijn akoestische gitaar in een bomvolle huiskamer de nummers ten gehore te brengen. Onderwerpen van zijn liedjes worden vooral geïnspireerd op gesprekken en ontmoetingen van vrienden die hun zorgen en emoties met hem delen.

Na het optreden van Slow Harvest stroomt het huis van de gastheer nog voller met muziekliefhebbers. De Gentenaar Ian Clement kennen veel van de aanwezigen als frontman van Wallace Vanborn. Een energieke, strakke stonerrock band waarmee hij sinds 2005 menig dak van willekeurig poptempel afspeelt. Tussen de opnames en het touren door, schreef Clement akoestische songs. Hij is niet het type muzikant dat zich laat vastroesten in één bepaald genre. Alles wat hem ingegeven wordt en op zijn pad komt mag er zijn. Daarbij maakt het niet uit in welke hoedanigheid dat tot uiting komt.

Voor het grote raam in de woonkamer nestelt Clement zich voor de microfoon met links van hem een overvolle bank, rechts van hem een stilzwijgende televisie en met het uitzicht op publiek dat tot in de achtertuin opgesteld staat. Al met zijn eerste woorden van welkom weet Clement meteen de aanwezigen stil te krijgen. Hij speelt liedjes van de soloplaat Drawing Daggers dat uitkwam in 2013. Op de plaat worden zijn nummers ondersteund door meerdere instrumenten en koortjes. In de huiskamer setting moet hij enkel met begeleiding van akoestische gitaar en zijn stem de nummers brengen aan het publiek.  

De stem van Clement is dan ook zijn sterkste punt. Mooi beheerst in het lage segment, opzwepend en rauw in de hoogte, zacht waar het moet en luid waar het kan. Clement schaart zich in het rijtje artiesten die liever zingen dan praten. “Ik vind het moeilijk om te praten over mijn eigen muziek, dus ik ga gewoon liedjes spelen”, geeft hij verlegen en zacht pratend aan bij aanvang van zijn eerste nummer.
Na ruim een half uur intens luisteren kan iedereen de ingehouden adem loslaten en tijdens een pauze onder het genot van een biertje de nummers laten bezinken. Na de pauze speelt Clement nog een aantal nummers, waarbij op aandringen van menig aanwezige hij schoorvoetend een nieuw nummer ten gehore brengt als toegift. Helaas wordt deze afgekapt door een versterker die het begeeft en komt daarmee de muzikale avond ten einde. 

Omdat een huiskamer vol mensen voor de meeste artiesten toch intimiderend kan zijn, is het fascinerend om te merken dat het publiek het net zo spannend lijkt te vinden als de artiest in kwestie. Glazen water worden omgegooid, her en der zenuwachtig gelachen, kuchjes worden angstvallig onderdrukt en applaus klinkt pas wanneer de laatste snaar is beroerd. Dit is precies de charme van een dergelijk huiskamerconcert. Het is intiem, spannend en zeer de moeite waard om een artiest als Ian Clement te aanschouwen. 

---
Gezien: Ian Clement
Waar: Mijn Ouders, huiskamerconcert (Leeuwarden)
Wanneer: donderdag 18 september 2014
Opkomst: vol