Het is niet helemaal eerlijk om met Blue June alleen de zangeres aan te duiden. Deze EP stijgt vooral boven de marge van de gemiddelde singer-songwriter uit door de slimme composities door een voltallige band. Zonder deze uitbreiding zouden de nummers in het gebied van akoestische luisterliedjes vallen; nu valt er een stuk meer te ontdekken door de toevoeging van percussie, (slide)gitaar en piano.
Recensie: Blue June - Blue June
'Als je op een EP al zulke veelzijdigheid neer kan zetten, belooft dat veel goeds voor een volledig album'
We hebben zo’n anderhalf jaar weinig van haar gehoord in Friesland. Ja, af en toe wat filmpjes op internet, maar dat was het dan wel voor Blue June. Na haar optreden op Freeze Festival (met de bijbehorende sessies voor 3VOOR12/Friesland) in 2012 is ze weinig te vinden geweest op Friese bodem. Maar nu komt Pien Breeuwsma met haar eerste EP, een plaat van 7 nummers die bij elke luisterbeurt weer anders klinkt.
Intro en Reach Out, de eerste twee nummers, doen een hoofdzakelijk rustige EP vermoeden, maar schijn bedriegt. Er is genoeg ruimte voor meer uptempo, bijna dansbare liedjes, zoals single This Heart. Nu valt er voor beide wat te zeggen. De rustige nummers laten Blue June’s melancholische, introspectieve kant meer zien; de snellere nummers neigen meer naar moderne country (hoofdzakelijk door de slidegitaar). Soms slaat de band hier in door. Afsluiter Dress To Wear valt qua genre net iets te ver buiten de andere nummers om echt goed deel van het geheel te worden.
Het toppunt van de EP wordt bereikt met Rolling Tides. Hier vindt Blue June de perfecte balans tussen de beide kanten van de plaat. De onheilspellende marimba en droge gitaarpartijen zetten een perfecte basis neer voor de prachtige zangmelodie. Dat het nummer in het midden van de EP staat is dus een slimme keuze. Daarna zwakt de kracht helaas af: Sue Is My Best Friend kabbelt maar wat voort, wat de sterke tekst niet ten recht komt.
Desalniettemin is dit gewoonweg een fijne plaat, zeker voor een eerste EP. Het sterke ervan is vooral dat hij elke keer wanneer je hem luistert anders is. Het is net zo goed muziek die je opzet als je in de zon op het terras zit, als dat je ’s avonds door het met regen beslagen raam zit te staren. Als je op een EP al zulke veelzijdigheid neer kan zetten, belooft dat veel goeds voor een volledig album.