De avond gaat van start met het Amsterdams/Leeuwarder trio van Night of the Lotuseater. Deze heren spelen een mix van stonerrock en postrock. Het zijn uitgesponnen instrumentale nummers met vaak een psychedelische inslag en een warm gitaargeluid. Het kan lastig zijn continu te boeien met dit specifieke geluid waarin relatief weinig afwisseling zit. Gelukkig slaagt Night of the Lotuseater hier moeiteloos in. De nummers krijgen precies genoeg tijd voor een solide opbouw, maar gaan nergens zo lang door dat ze vervelen. Door deze balans vast te houden, weet de band een goede show neer te zetten.
Monomyth speelt overweldigende eerste helft in Iduna
Tweede helft ook goed, maar net te lang
Het belooft een zinderende avond vol groovende gitaren en donderende drums te worden in Iduna. Maar liefst drie stonerrock bands mogen zich presenteren: Night of The Lotuseater, Menhir en als hoofdact Monomyth, momenteel Nederlands kampioen in uitgesponnen groovende nummers. Aangezien de grote zaal nog verbouwd wordt, speelt de avond zich af in het gezellige café. Een uitstekende keus.
Evenals de vorige band speelt ook het Groningse Menhir een soort stonerrock. Menhir kiest echter voor een veel directere aanpak. Hier is weinig plaats voor uitgesponnen psychedelische spielerei; hier gaat het om brute gitaarriffs en donderende drums. Om het geheel nog extra kracht bij te zetten, maakt de band veelvuldig gebruik van samples van vurige speeches of anderszins opzwepende teksten. Deze mix werkt op plaat uitstekend, ondanks of misschien wel dankzij de hoge ‘what you see is what you get’-factor. Live pakken de samples echter minder goed uit, aangezien de gitaarpartijen er dwars doorheen lopen. Het resultaat is vaak onverstaanbaar en mist de impact die het op de plaat wel heeft. Gelukkig pakken de nummers waarbij de heren de vocalen voor hun eigen rekening nemen live wel goed uit. Met name de afsluiter is op alle fronten overdonderend.
Overdonderend is ook zeker een woord dat van toepassing is op de heren van Monomyth. Zij maken naar eigen zeggen space kraut stonerrock; allemaal toevoegingen die zonder twijfel van toepassing zijn op de band. Ze zijn na hun indrukwekkende liveshow op Noorderslag bezig met een kleine tour door Nederland, waarmee ze al een behoorlijke livereputatie hebben opgebouwd. Deze maken ze ook vanavond onmiddellijk waar met hun hypnotiserende mix van gierende gitaren, aanzwellende drums en dreunend orgelgeluid.
Te midden van deze galmende mix, de warme verlichting en de nevel waarin niet slechts het podium gehuld is, waan je je continu op een andere wereld. Dit gevoel bereikt het hoogtepunt halverwege de set, bij het nummer The Groom Lake Engine. Hier buitelen lagen gitaar, drums en synths in rap tempo over elkaar heen met een steeds sneller flitsende stroboscoop. Naderhand moet het gehele publiek zich weer even herpakken. Enige bezwaar is eigenlijk dat de set hier zijn hoogtepunt al kent en dat daarna niks meer zo spannend of intens klinkt. De stroboscoop wordt nog wel veelvuldig gebruikt, maar ook dit wordt op laatst iets teveel van het goede.
Met vijf instrumentale nummers bijna anderhalf uur volspelen en blijven boeien, blijkt een flinke opgave. Hier slaagt de band grotendeels wel in, maar niet iedereen redt het tot het einde. Desalniettemin weet Monomyth een bezwerende liveshow neer te zetten, evenzeer een ervaring als een optreden.
---
Gezien: Monomyth, Menhir en Night of the Lotuseater
Waar: Poppodium Iduna, Drachten
Wanneer: vrijdag 7 maart 2014
Opkomst: redelijk