#JBF14: Afsluiter Morgan O’Kane houdt wel van een praatje

Sterke banjospeler met heerlijk stemgeluid

Tekst: Sannette de Groes | Foto's: Keri Stoelinga ,

Zanger Morgan O‘Kane komt oorspronkelijk uit Charlottesville (Virginia), maar mag inmiddels New York als thuisbasis noemen. O‘Kane is een fenomenaal banjospeler, schreeuwer en activist; aldus zijn website. Hij vormt in principe een one-man band, maar speelt vaak samen met andere muzikanten: vandaag een trompettist en een cajónspeler. O‘Kane is bezig met een Europese tour en doet ook Nederland aan, dit keer als de afsluiter van Jailbreak.

HET CONCERT:
Morgan O‘Kane, Square 2, Jailbreak Festival, zondag 16 juni.

DE ACT:
Op het podium zijn drie mannen te zien met allemaal een bijzonder instrument. Al snel is te horen dat de muziek van O ‘Kane duidelijk zijn roots vindt in de Ierse volksmuziek, dit wordt versterkt door de banjo en het stemgeluid van zanger O‘Kane. De opvallende cajonspeler geeft veel flair aan het geheel. Ook het subtiele spel van de trompettist maakt het geluid af. Zo nu en dan doet de sound van de band denken aan the Dandy Warhols.


HET NUMMER:
Het nummer Hey Mama ligt prettig in het gehoor en doet hier en daar qua stemgeluid denken aan Mumford and Sons. Het gebrek aan strijkers wordt goed opgevangen door de excentrieke cajónspeler en de trompettist.

HET MOMENT:
Waar de andere acts van vandaag tussen de nummers door weinig te vertellen hebben, houdt O‘Kane wel van een praatje. Zo vertelt hij dat hij eerder vandaag ergens in Amsterdam in het gras stond op te treden en dat hij dan nu hier op het beton staat, een vreemde gewaarwording. Ook omschrijft hij het Nederlandse volk als “mensen op fietsen die joints roken”.

OOK OPMERKELIJK:
De meest enthousiaste bezoekers zijn een aantal kinderen op stepjes die continu voor en om het podium heen sjezen; toch nog een beetje beweging tijdens het optreden.

HET PUBLIEK:
Ondanks dat de band erg zijn best doet, geeft het publiek geen gehoor. Iedereen blijft rustig aan de biertafels zitten en er is geen beweging in te krijgen, ook de opkomst speelt hierin een grote rol. Deze laatste dag van het festival is het allesbehalve druk.

HET OORDEEL:
Morgan O‘Kane is een zeer sterke banjospeler met een heerlijk stemgeluid. Invloeden vanuit de bluegrass zijn duidelijk te horen, maar de zanger geeft er zijn eigen draai aan. De band zoekt continu interactie met het publiek en O‘Kane lijkt echt een verhaal te willen vertellen. Hij geeft na het optreden dan ook aan het jammer te vinden dat de opkomst matig is en dat ze dit niet helemaal gewend zijn. Toch zijn ze tevreden met het optreden en kijken ze alweer vooruit naar morgen.