#JBF14: Black Spiders speelt sterke no-nonsense show

De 80's herleven in Asteriks

Tekst: Wybren Nauta | Foto's: Coen Waltmans ,

Na een avond gevuld met americana, rockabilly, bluesrock en vrijwel ieder ander denkbaar subgenre van rock-'n-roll, sluit Black Spiders de eerste avond van Jailbreak Festival af met hardrock recht uit de jaren '80. Vier gitaren, donderende drums en een gezonde dosis rock-'n-roll is alles wat deze heren nodig hebben.


DE ACT:
Black Spiders is een band die niet stilzit. In de eerste paar jaar van hun bestaan hebben ze al grote bands als Guns n' Roses, Thin Lizzy en Neurosis gesupport en vrijwel alle grote metal/hardrockfestivals (o.a. Sonisphere, Graspop en Rock Am Ring) aangedaan. Daarna was het wat rustiger bij het vijftal door het opnemen van hun nieuwste plaat The Savage Land. Hiermee zijn ze weer terug met een nieuwe dosis typische 80's hardrock, hier en daar zelfs afgewisseld met een hint bluesrock.

HET NUMMER:
De nummers van de nieuwe plaat zijn muzikaal allemaal net wat interessanter, maar live is het snoeiharde Stay Down het nummer van de set. Even catchy als hard, weet het nummer een perfecte balans te vinden. Halverwege het nummer wordt even tijd gemaakt voor een uitwisseling van middelvingers tussen band en publiek, om vervolgens weer even hard door te spelen zonder aan energie in te boeten.

HET MOMENT: 
Tegen het einde van de set, wanneer de nummers iets aan tempo inboeten, stormt gitarist Andrew Lister de zaal door en springt op de bar om daar vervolgens de rest van het nummer te spelen. Het brengt het tempo weer terug in het optreden. Vanaf dat moment tot aan het einde verveelt de band geen seconde.
 

OOK OPMERKELIJK:
Dat dit een band met veel live-ervaring is, blijkt wel uit het gemak waarmee de heren hun show spelen. Alle gitaristen zijn goed op elkaar ingespeeld en ze voeren hun moves ook schijnbaar moeiteloos tegelijkertijd uit. Met bijnamen als Spider, Ozzy en Dark Shark is dit ook weinig verrassend. Een ding moge duidelijk zijn: de leden van Black Spiders zijn podiumbeesten pur sang.

HET PUBLIEK:
De zaal is nog niet eens halfvol tijdens het grootste deel van het optreden. Dit ligt niet zozeer aan de band, maar eerder aan het feit dat ze tegelijk met Four headed Dog spelen: de heren van Peter Pan Speedrock, die muzikaal uit hetzelfde vaatje tappen. Iedereen die er is, doet dan ook braaf met de band mee. Hier geen wilde moshpits, maar wel degelijk een enthousiast publiek. Zodra de band klaar is, wordt er luidkeels om meer gescandeerd, maar de band heeft de tijd al meer dan volgespeeld. Het blijft bij een luid applaus.

HET OORDEEL:
Black Spiders is niet een band bij wie je moet zijn voor experimentele of vernieuwende muziek. Deze heren maken straight up rock-'n-roll waarbij alle invloeden duidelijk hoorbaar zijn. Gelukkig snappen de heren hoe ze hun show moeten spelen: vooral snel doorspelen om de vaart erin te houden en met de show het publiek geboeid houden. Ondanks het feit dat ze een flinke dosis met veel van hetzelfde spelen, weten ze het tempo in de show te houden en van begin tot eind te boeien. Een verdienstelijk optreden en zoals het inderdaad al stond aangekondigd: rock 'n roll as it's meant to be.