HET CONCERT:
The Dillinger Escape Plan, Dokk'em Open Air 2014, Large Realm Stage, 20 juni 2014
#DOA14: The Dillinger Escape Plan brengt de chaostheorie in de praktijk
Multitasken op de rand van de vulkaan
Hoe weet je met gevaarlijke capriolen toch de maat en melodie vast te houden tijdens een optreden? The Dillinger Escape Plan weet dat als geen ander te beheersen en is daar inmiddels geroutineerd in geworden. De band uit New Jersey (VS) weet het ondanks de beheersing nog steeds erg bont te maken.
DE ACT:
The Dillinger Escape Plan maakt mathcore/metal en is voortgekomen uit de hardcore band Arcane, die in 1996 is opgeheven. De band heeft o.a. Mike Patton (Faith No More, Tomahawk en Fântomas), in de gelederen gehad, die twee tracks op de EP Irony is a Dead Scene heeft ingezongen. De enige constante factor binnen de band is gitarist Benjamin Weinman. De band ontleend zijn naam aan bankovervaller en ontsnappingskunstenaar John Dillinger. Sinds 1999 stond de band onder contract bij Relapse records, maar na de verplichtingen te zijn nagekomen aan de platenmaatschappij, werd het tijd om een eigen label op te richten met de naam Party Smasher Inc. In 2010 werd in samenwerking met het Franse metal label, Season of Mist, het album Option Paralysis uitgebracht. Het meest recente werk van de band, One of Us Is The Killer, kwam vorig jaar uit. In de achttien jaar dat de band bestaat, is er al veel bereikt, zoals interviews in het befaamde Rolling Stone Magazine, grote headlining tours en een optreden in Conan O'Briens' Late Night Show.
HET NUMMER:
Happiness is a Smile, wat komt daar een bak frustratie uit. En omdat dit nummer alleen op single is uitgebracht, is het nu al een verzamelobject.
HET MOMENT:
Een portie pure ADHD op de Large Realm Stage van Dokk'em Open Air. De stunts die de band op het uithaalt, zijn beslist niet zonder gevaar voor lijf en leden. Er zijn belangrijke lessen door de band geleerd in het verleden. Zo moest er al eens een complete tour worden afgezegd, omdat Weinman zijn pols had gebroken tijdens een optreden. Nu lijken de risico's in zekere zin beheersbaar en worden nu eigen podiummonitoren gebruikt waar veilig vanaf gesprongen kan worden. Het springen op de monitoren en andere obstakels, en tegelijkertijd weten hoe je de noten op je instrument moet spelen is ontzettend knap. De acrobatische toeren die de band op het podium laat zien heeft wel iets weg van een “flying circus”.
OOK OPMERKELIJK:
Het intro van The Dillinger Escape Plan mag er zijn. De toon wordt gezet door een duistere ambient passage van The Haxan Cloak. Als de band vervolgens opkomt en hun eerste nummer inzet, zijn de gitaren ondanks de uitgebreide soundcheck niet te horen in de zaal, Vanaf het podium is dit wel het geval, waarschijnlijk moest er nog ergens een knopje worden omgezet om het zaalgeluid aan te zetten. Benjamin Weinman moet echt een arsenaal aan gitaren hebben meegenomen op tour. De eerste gitaar die ontstemt is, wordt vanaf aanzienlijke hoogte op de grond gegooid. De gitaren moeten nog minimaal een maand mee voordat de band weer huiswaarts gaat.
HET PUBLIEK:
Als zanger Greg Puciato en Weinman op de monitoren staan en naar het publiek gebaart een cirkelpit vormen, wordt deze onmiddellijk door de moshende menigte ingezet.
HET OORDEEL:
The Dillinger Escape Plan is een diesel die snel op gang komt na een koude start. Het geluid werkt alleen niet echt mee. Later in de set wordt dit gladgestreken door de geluidstechniek en komt de band eindelijk volledig tot z'n recht.