#DOA14: Leprous schudt Dokk'em publiek wakker

Noorse progressieve band laat een hele andere kant zien

Tekst: Elsalie Dekker | Foto's: Coen Waltmans ,

Als back-up band van Ihsahn bekend geworden, maar inmiddels met hun eigen naam een deel van de wereld veroverd hebben. Dat is wat Leprous gedaan heeft. De band die in 2009 hun debuutalbum uitbracht, heeft al op vele plekken mogen spelen waaronder grote festivals als Wacken Open Air. De heren zijn zelf tussen de twintig en zesentwintig jaar en dat maakt het allemaal nog indrukwekkender. In 2013 brachten de band het album Coal uit, wat geïllustreerd is door kunstenaar Jeff Jordan.

HET CONCERT:
Leprous, Dokk'em Open Air 2014, Large Rockhand Stage, 20 juni 2014

DE ACT:
De eerste show dit jaar van de progressieve metalband Leprous is zeker niet mis. Hoewel de band eigenlijk helemaal niet tussen de line-up van Dokk’em Open Air past, is de afwisseling zeker welkom. Misschien niet voor iedereen in het metalpubliek, maar de band heeft al menigeen weten te overtuigen van hun krachtige muziek.

HET NUMMER:
The Valley weet het publiek helemaal mee te nemen in een andere wereld. De zang van Einar Solberg is meeslepend en haast ontroerend, dit geldt trouwens voor de hele show. Vooral de (acapella) harmonieuze meerstemmige zang geeft de band zijn eigen sound.

HET MOMENT:
Tijdens de show van de Noren is er niet echt een moment wat er uitspringt. Je wordt zo meegesleept in het verhaal wat de heren vertellen met hun muziek. Naast de rustige kant die de band laat horen met meerstemmige zang die meer dan mooi is, weten ze ook een behoorlijk potje vuige muziek neer te zetten. Helaas zijn de zang en toetsen niet altijd even goed te horen, maar dit maakt de momenten dat enkel die instrumenten te horen zijn alsmaar specialer.

OOK OPMERKELIJK:
Naast het podium zijn abstracte beelden te zien, die je nog meer meesleept in de wereld die de band neerzet op het podium.

HET PUBLIEK:
Ondanks het verschil met de black metal hiervoor, is toch een groot aantal mensen benieuwd naar Leprous. Er wordt vanaf het begin al met smart op de band gewacht en de belofte wordt ook zeker waar gemaakt. Er wordt niet zoveel contact gemaakt met het publiek, maar gewoon lekker doorgespeeld. Dit is echter totaal niet storend omdat de muziek het contact al legt.

HET OORDEEL:
Het publiek is wel even toe aan rust van al het gegrunt vandaag. De progressieve muziek met invloeden van Tool, King Crimson en Pink Floyd doet ook ergens wel denken aan de band Muse, maar dan de metalversie. Heerlijk uitstapje naar een totaal andere kant van de metal muziek die er vandaag te horen is op het festival.