#DOA14: Nieuw brouwsel Exorcism moet nog rijpen

Live performance op Dokk’em nog niet overtuigend genoeg

Tekst: Marije Heida | Foto's: Minze Dijkstra ,

Muziek moet soms net als goede wijn of whiskey lang rijpen om een goede volle smaak te krijgen. Multi-muzikant Csaba Zvekan begon in 2006 met het schrijven, opnemen en inspelen van materiaal voor een van origine soloalbum. Wegens gebrek aan interesse van platenmaatschappijen om het album uit te brengen belandde het muzikaal gebrouwen album in het vat. Gelukkig geldt hier het spreekwoord; ‘Wat in het vat zit verzuurt niet'. Het werd uiteindelijk in 2013 alsnog opgepikt en Zvekan ging wereldwijd muzikanten zoeken. In samenwerking met o.a. gitarist Joe Stump kreeg het album I am God zijn uiteindelijke volle smaak.

HET CONCERT:
Exorsicm, Dokk'em Open Air 2014, Large Realm Stage, 20 juni 2014 

DE ACT:
Een repeteer sessie organiseren voor de leden van het vers samengestelde Exorcism is een wereldtour op zich. Servische zanger Csaba Zvekan en grondlegger van deze heavy doom metalband benaderde een Italiaanse bassist, een in Frankrijk woonachtige Britse drummer en de Amerikaanse gitaarvirtuoos Joe Stump. Zvekan en Stump zijn goede bekenden van elkaar. Ze spelen naast Exorcism momenteel ook samen in het door heavy metal geïnspireerde Raven Lord. Voordat er een nieuw album wordt opgenomen met Raven Lord krijgt Exorcism deze zomer voorrang en de volledige aandacht van de heren. Landen als Spanje, België en Nederland worden aangedaan voor optredens op festivals en andere metalpodia.

HET NUMMER:

Met een stampend intro gaat het nummer Zero G het einde van de set in. Het nummer klinkt het meest klassiek heavy metal qua refrein, maar gezien de wisselingen naar een trager tempo komt het doom aspect her en der om de hoek kijken. 

HET MOMENT:
Opvallend en noemenswaardig in elk nummer is het moment dat gitarist Joe de solo inzet. Hij schuift keer op keer naar voren om vervolgens een staaltje technisch gitaarspel te laten horen. Duidelijk wordt dat hier de kracht van de live performance ligt, aangezien zanger Zvekan de eerste paar nummers kampt met geluidsproblemen. Onrust en irritatie nemen de overhand bij de frontman. Halverwege de set verontschuldigd hij zich en geeft zich over aan de geluidsgoden.

OOK OPMERKELIJK:
Gitarist Joe Stump trekt werkelijk alle registers open om geluid uit zijn gitaar te krijgen. Het is fascinerend om te zien als hij naast zijn tanden en elleboog, ook de snaren aanslaat met zijn gitaarsnoer. Het optreden eindigt met een lichte mishandeling van zijn gitaar. Na een aantal rondjes door de lucht, ligt de gitaar hulpeloos op het podium waarna het nog een aantal voetvegen krijgt. Alles ten behoeve van het creëren van geluidseffecten.  

HET PUBLIEK:
Een plukje bierdrinkers links, een groepje toeschouwers rechts; het aantal bezoekers aan deze act laat wat te wensen over. Er is wel interesse maar van hysterie is zeker niet te spreken. Gelukkig geeft Zvekan herhaaldelijk aan opgetogen te zijn met de mensen die wel aanwezig zijn, dat stemt gerust.

HET OORDEEL:
Het werk van Zvekan heeft jaren op de plank gelegen en kan nu eindelijk ten gehore gebracht worden. Het lijkt er op dat de muzikanten die hij heeft gevraagd zelfverzekerder het repertoire afwerken dan de bedenker zelf. Zijn zang en performance komen niet heel overtuigend over en worden overschaduwt door de solo’s van Stump en avontuurlijke spel van de bassist. Aangezien dit project pas op de rails is - de eerste show was 15 juni in Spanje - heeft de band nog genoeg gelegenheid meer smaak te krijgen.