Menhir is van oorsprong een stonerrock band in een traditionele bezetting: gitaar, bas, drums. De gitarist is inmiddels vervangen door een tweede bassist (Arjan van Dalen, ex-Nom De Plume). Hierdoor produceert de band een loodzwaar geluid. Van enig experiment zijn de heren niet vies: er wordt gebruikgemaakt van geluidsfragmenten (afkomstig uit filmmonologen en historische toespraken), naar mijn weten niet veel vaker vertoond in dit genre. De samples zijn een vindingrijk alternatief om de non-vocale liedjes meer kleur te geven. De nummers blijven keurig binnen de drie tot vier minuten en worden niet uitgesponnen over tien minuten, zoals bij stonerrock gemeengoed is.
Het optreden bestaat grotendeels uit instrumentale songs, afkomstig van de EP’s Uberlith I & II. Slechts enkele keren wordt er ook daadwerkelijk gezongen, of liever gezegd: gegrunt. Een van de muzikale hoogtepunten van het trio is de recente single Mt. Aloha. Pakkend, en door de repeterende baspartijen heeft het (bijna) een hypnotiserende uitwerking. Menhir speelt een harde, energieke en vooral erg boeiende set.