HET CONCERT:
Downbeat Maestros, Sena Talent Stage, maandag 5 mei 2014
#BFF14: Downbeat Maestros vol energie en optimisme
Leeuwarder kwartet aangename verrassing op Sena Talentstage
Een band als Downbeat Maestros verwacht je eerder in een donkere kroeg dan op een drijvend vlot in de Prinsentuin. De vier heren mogen het publiek, halverwege de middag, nog eens flink opwarmen. Niet dat het nodig is bij deze zomerse temperaturen. Zelf zullen ze het ook niet koud hebben, spelend op een constructie die meer lijkt op een broeikas dan een poppodium. De energie is er niet minder om.
DE ACT:
Pieter van der Bij (gitaar) en Yorn Overwijk (contra bass), de twee frontmannen van de band, ontmoeten elkaar ruim drie jaar geleden bij toeval tijdens een Elvis- en Johnny Cash tribute in Duitsland. De samenwerking bevalt zo goed dat de krachten gebundeld worden. De Downbeat Maestros is een feit.
HET NUMMER:
Het is moeilijk om er één nummer uit te pikken. De nummers liggen stuk voor stuk goed in het gehoor. Zowel eigen nummers als covers worden vol overgave gebracht.
HET MOMENT:
De band grossiert niet in bijzondere momenten, wat niet wil zeggen dat het een saai optreden is. Integendeel, het hele optreden is een lust voor de liefhebber. De solo’s van gitarist Lennard Fopma zijn eventueel aan te dragen als bijzondere momenten. Fopma krijgt alle vrijheid van de band om zijn solo’s ten gehore te brengen en zich hierin uit te leven.
OOK OPMERKELIJK:
Een band met twee frontmannen. Het kan prima, de heren zijn aan elkaar gewaagd. Het werkt eerder aanvullend (wisselende zangpartijen), dan dat de mannen elkaar in de weg staan.
HET PUBLIEK:
Het aantal bezoekers dat het optreden van Downbeat Maestros bijwoont is verrassend groot. De band heeft een grote schare trouwe fans, maar ook de aandacht van een toevallige passant wordt getrokken. Het Leeuwarder rockabilly kwartet maakt dan ook geen muziek waarop je stil kunt blijven staan. De band nodigt uit om te dansen en hieraan wordt ruimschoots gehoor gegeven.
HET OORDEEL:
Downbeat Maestros is een band die met een aanstekelijke dosis speelvreugde en energie het publiek voor zich weet te winnen. Hoewel veel liedjes gaan over pijnlijke thema’s als gebroken harten, leent het vuige rockabilly geluid zich prima voor een optimistisch geluid.