#WTTV: Vaste formule speelt Sticky Fingers parten

Right place, right time, wrong audience

Tekst: Wouter Hoogland | Foto's: Jort Klarenbeek ,

Australië: het land waar je als band óf harde bluesrock maakt, óf de rustige kant op gaat. Sticky Fingers is (grotendeels) van de laatste soort. De tent van Grootegast laat helaas te weinig zonlicht door om de laidback reggaepop echt tot zijn recht te laten komen.

CONCERT:
Sticky Fingers, Welcome to the Village, Grootegast, vrijdag 26 juli

MUZIEK
:
Deze Australische überhippies brengen met hun mix van pop, rock, reggae en dub misschien de meest zomerse muziek van het festival naar de Groene Ster. Het debuutalbum en de liveshows hebben genoeg hype opgebouwd om een paar grote zalen te kunnen boeken (Paradiso, Zwarte Cross en MadNes zijn kenmerkende namen), maar die hype laat zich op Welcome to the Village nog niet weerspiegelen in het bezoekersaantal.

PLUS:
De jongens lijken wel zin te hebben in een goed feestje. Vooral de leadzanger lijkt niet te kunnen wachten om het publiek omver te blazen met de zomerse reggaepop. Het is dan ook het perfecte weer voor dit soort muziek. De toevoeging van een derde (gast)gitarist maakt het geheel nog wat harder (denk een Wolfmother met Jamaicaanse ritmesectie) en maakt het publiek wat talrijker en losser. Muzikaal zit het allemaal perfect in elkaar: de reggaegrooves van de ritmesectie pompen de hele set strak door, en de occasionele harde gitaarsolo’s scheuren goed door het geheel heen om het publiek weer even wakker te schudden. Dit is dan ook meteen de vaste formule waarmee Sticky Fingers werkt: een rustige inleiding in het nummer, waarna de band naar een stevige climax toewerkt, met tussendoor nog enkele terugvallen in de laidback vibe.

MIN:
Juist die vaste formule speelt de band parten. Het duurt niet lang voor het publiek dit door heeft, en de nummers enigszins voorspelbaar aanvoelen. Ook de geringe opkomst lijkt een domper op de sfeer te zetten. Het (terechte) verzoek van de bassist aan het publiek om wat meer naar voren te komen wordt maar deels ingewilligd, en dit lijkt de band enigszins tegen te houden om echt een harde show neer te zetten. Dit leidt er dan ook toe dat de band wat abrupt afdruipt.

CONCLUSIE:
Er is geen twijfel over mogelijk dat Sticky Fingers met een enthousiaster publiek een van de meest indrukwekkende bands van het festival was geweest. Nu voelt het geheel helaas aan alsof de Australiërs op halve kracht spelen. Laten we het warme weer de schuld geven, want aan de band lag het zeker niet.

CIJFER:
7,5