Ontspannen sfeer bij Albert Lee in Schaaf City Theater

Gitaarlegende brengt mix van rock-’n-roll, country en blues

Tekst: Karst Jaarsma ,

Vijf jaar op rij werd Albert Lee uitgeroepen tot de beste countrygitarist ter wereld. Door Eric Clapton wordt hij beschreven als misschien wel de beste gitarist ooit. Op diens Crossroads Festival staat Lee dan ook op het hoofdpodium, alwaar hij samen met mannen als Booker T, Keb Mo en Willie Nelson imponeert met zijn gitaarspel. Dit weekend had Schaaf City Theater de eer om de gitaarlegende te ontvangen.

Het is meteen duidelijk dat we vanavond niet met een stel jonge honden te maken hebben. De 69-jarige Albert Lee is grijs en met de Hogan's Heroes erbij staat het podium vol met oudere heren. Het zal met name voor Lee een aparte belevenis zijn om binnen een jaar van het Crossroads Festival in Madison Square Garden naar Muziekcentrum Schaaf te gaan. De zaal is half gevuld en voor het gemak hebben vele bezoekers er een stoeltje bij gepakt.

Slechts onderbroken door een korte pauze speelt Albert Lee vanavond langer dan twee uur. Hij brengt een heerlijke mix van oude rock-’n-roll, country en blues. De muzikanten van Hogan’s Heroes passen goed in het plaatje. Drummer Peter Barons neemt de rol van Levon Helm op zich. Wanneer hij solo een nummer zingt, klinkt het countrygevoel van The Band door de zaal. Het is sympathiek om te zien dat Albert Lee op deze momenten even gaat zitten zodat de schijnwerpers volledig op Barons gericht zijn. De pianist van vanavond, Gavin Povey, speelde eerder samen met Van Morrison en ook dit is terug te horen. Wanneer Povey een solonummer zingt, weerklinkt het soulvolle bluesgeluid van de Ierse zanger door de zaal. De heren worden aangevuld met Brian Hodgson op bas en Gerry Hogan op steelgitaar.

De afwisseling tussen Albert Lee, Peter Barons en Gavin Povey werkt zeer goed. Aangezien Albert Lee geen fantastische zangstem heeft, zorgt de aanvulling van de andere heren ervoor dat zijn stem nergens begint te vervelen. Het gros van de bezoekers zal vanavond echter niet gekomen zijn voor de zang, maar voor het uitmuntende gitaarspel van Lee. Hij is een meester op het gebied van fingerpicking, een techniek waarmee je de snaren direct beetpakt, anders dan bij het spelen met een plectrum. Verscheidene malen leeft hij zich uit tijdens gitaarsolo's die indruk maken op de hele zaal.

Tegelijkertijd wil het optreden nergens écht spectaculair worden. De harmonieën van Barons en Povey zijn sterk, maar het lukt de heren niet om het publiek diep de muziek binnen te slepen. Hoewel er enkele covers, van onder andere Carl Perkins en Flaco Jimenez, gespeeld worden is het merendeel van de nummers relatief onbekend. Alleen na de pauze zorgt het Traveling Wilburys nummer Handle With Care voor een kort meezingmoment. Het blijft ook onduidelijk waarom Barons er niet even een nummer van The Band doorheen gooit en bij Hogan een echte soulklassieker achterwege blijft. Dat had het publiek meer bij het optreden betrokken.

Desondanks leveren Albert Lee en Hogan’s Heroes voor het schappelijke bedrag van 15 euro een ontzettend aangenaam avondje uit. Je ziet een groep mannen die voor het geld niet meer hoeven op te treden en vooral gezellig samen muziek willen maken. Die ongedwongen sfeer werkt door in de zaal. Iedereen staat daar waar het hem of haar goeddunkt. Naar voren lopen lukt gemakkelijk en iedereen lijkt een gezellig avondje uit te hebben. Bij zo’n sfeertje past Schaaf ook duizendmaal beter dan het grote Madison Square Garden.

---

Gezien: Albert Lee & Hogan’s Heroes
Waar: Schaaf City Theater, Leeuwarden
Wanneer: zaterdag 5 oktober 2013
Opkomst: redelijk