De avond wordt geopend door Lennard Fopma, op de poster aangeduid als local hero. We kennen hem al een tijd, onder meer van Billy Benton & the Birddogs, Nightswimmers, DIFF en Downbeat Maestros. Die band maakt rock-'n-rollmuziek en de invloed daarvan is duidelijk te zien. Vanavond heeft hij meer een geluid dat bij blues aansluit, onder meer vanwege zijn rauwe stem. Een local hero is Fopma zeker.
DeWolff heeft alles piekfijn voor elkaar
Geslaagde seizoensafsluiting in uitverkocht Asteriks
Goh, je zal met het weer van de afgelopen dagen maar op Best Kept Secret of Dokk’em Open Air staan. Niet echt een pretje, alhoewel de recensies laten zien dat de muziek en bands erg goed zijn. Goede muziek was er afgelopen vrijdag eveneens in Leeuwarden. De bajes in de Blokhuispoort opende zijn deuren voor Prison Blues. Het werd een lange avond met goede muziek. Gelukkig hadden wij een dak boven ons hoofd.
De tweede act van vanavond zijn de spaghettirockers rond Stiv Cantarelli. Volgens mij is het de eerste keer dat Podium Asteriks een Italiaanse band boekt en dat mogen ze zeker vaker doen. De muziek zit goed in elkaar en het Engels van Stiv is prima te verstaan, in tegenstelling tot menig landgenoot. De band laat zien waarvoor ze hier is: blues spelen. De nummers worden er in hoog tempo doorheen gejast, maar dat doet niet af aan de kwaliteit: een warm gitaargeluid en een nostalgisch aandoende stem van de frontman, die in 2006 zijn solocarrière begon. Een verstandige keuze.
Automatic Sam, de derde band van de avond, is een stuk minder goed te verstaan. Het geluid staat redelijk hard en de zang van de frontman valt erbij weg. Dat doet niets af aan het strakke gitaarspel van deze heren. Past het op een bluesavond? Het zou niet mijn eerste keuze geweest zijn, maar feit is wel dat het een goede opwarmer is voor DeWolff. De sfeer zit er goed in, de heren weten hoe ze moeten spelen en dat langverwachte tweede album mag er nu toch echt wel eens komen.
DeWolff speelt anderhalf uur. Dat is een goede zet, want de heren hebben inmiddels een groot oeuvre waaruit ze kunnen putten. Afgelopen jaar kwam DeWolff IV uit en hebben ze menig poppodium volgespeeld. Daarnaast waren ze afgelopen jaar een van de headliners op Freeze Festival en toen besprak ondergetekende de band positief. Dat is ditmaal wederom het geval, want DeWolff heeft alles gewoon piekfijn voor elkaar.
De uiterst simpele combinatie tussen drums, gitaar en orgel is een origineel concept om de oude bluesgeluiden opnieuw onder de aandacht te brengen. Het gitaarwerk van de zanger klinkt venijnig, precies zoals het hoort. De drumpartijen klinken ruig, hoekig en sterk, precies zoals het hoort. De kers op de taart is toch wel het orgelgeluid dat zoet, antiek en retro klinkt, precies zoals het hoort. Combineer deze drie puike elementen en je hebt de ideale muziek die doet denken aan onder andere Led Zeppelin.
Waar Led Zeppelin mysterieuzer en wat harder klinkt, zo klinkt DeWolff licht melancholisch en zwoel: uit het rijke scala aan psychedelische muziek weet DeWolff een nostalgisch gevoel over te brengen dat zeer lang blijft hangen. De liedjes worden breed uitgesponnen en aan elkaar gekoppeld door loopjes en bruggetjes. De tonen zijn zoet, maar de wrange nasmaak komt als DeWolff stopt met spelen: het smaakt naar meer, veel meer.
---
Gezien: DeWolff + Automatic Sam + Stiv Cantarelli + Lennard Fopma
Waar: Podium Asteriks, Leeuwarden
Wanneer: vrijdag 21 juni 2013
Opkomst: he-le-maal uit-ver-kocht