"Dit nummer is de perfecte openingstrack van mijn set," legt David uit. "Addy hield van surfmuziek. Het past bij Addy, omdat hij op zijn eigen manier rebels was. Hij liet zich niet pushen. Hij zette zijn eigen wereldje neer en koos daarbij de juiste muziek, vaak obscure nummers die mensen eigenlijk al vergeten waren." De Vet Voute Diskofeesten, die Addy bijna tweemaandelijks organiseerde in muziekcafé De Gloppe, waren daardoor elke keer een feest van herkenning. "Addy koos daarmee niet voor de gemakkelijke weg: hij koos de juiste plaat om mensen in beweging te krijgen."

"Addy was heel eigenzinnig en legde zich niet toe op één stijl", vertelt Patrick. "Alles kon, van Bohemian Rhapsody tot surf, van Op een onbewoond eiland tot disco, van death metal tot klassiek, maar wel zó dat iedereen een fijne avond had. Addy selecteerde de beste songs uit elk genre." Attent was Doctor Chill ook tijdens zijn optredens. Hij deelde salmiaklollies uit aan de mensen op de dansvloer en nam vaak een bloemetje mee voor de barkeepster of de dames in het publiek. "Die plukte hij dan gewoon onderweg, op weg naar het optreden", herinnert David zich.

Rick vertelt: "Bijna al mijn contacten met Addy vonden plaats in het nachtleven. Dit nummer geeft echt dat undergroundgevoel weer. Met Addy op pad tot 7 uur 's ochtends. Overal, op straat en in de kroeg, zagen we dan mensen die de hele nacht hadden gefeest. Daar past dit nummer bij." Addy had ook een duidelijke eigen mening en had een hekel aan mensen die op zijn feesten zeurden om een verzoeknummer dat niet in zijn set paste. Soms propte hij dan gewoon een lollie in hun mond om ze stil te krijgen. Rick, lachend: "Op een avond was een meisje al zes keer naar zijn draaitafel gekomen om een nummer aan te vragen. Bij de zevende keer zette hij botweg de muziek uit, alleen om haar een lesje te leren."

(Niet te verwarren met Trafassi, een band die Addy ook graag in z'n set stopte, laten de de vrienden lachend weten.) "Dit nummer van Tavares typeert de disco waar Addy van hield en die hij zo graag draaide tijdens zijn Vet Voute Diskofeesten", vertelt David. "Overigens geloofde Addy helemaal niet in Heaven en Angels, hoor, daar was hij heel duidelijk in." De drie vrienden letten er wel op dat de Tribute op Freeze geen verdrietige bedoening wordt. Rick: "Het zou ook geen recht doen aan Addy als wij in zak en as zouden zitten nu hij er niet meer is. Het leven komt zoals het komt, zo stond hij in het leven. Hij is grootmoedig heengegaan."

Volgens de drie vrienden was Addy een uniek, betrouwbaar persoon met een bruisende geest. Hij was non-stop bezig met het verzinnen van goede dingen. "Als enige in Friesland bracht hij de muziek op deze manier", benadrukt David. "Met zijn heengaan wordt er een tijdperk afgesloten. Er is een stukje cultuur verdwenen, niemand kan dat opvullen. Hij was een goede vriend om mee te praten en te lachen. Het vanzelfsprekende is nu niet meer vanzelfsprekend."

De laatste track van de Doctor Chill Tribute-set op Freeze staat al vast: Don't Worry, Be Happy van Bobby McFerrin. Dat was namelijk het laatste nummer dat Addy zelf uitkoos. Het werd gedraaid als slotnummer van zijn begrafenis.

--- 
Op de foto met Doctor Chill
Stilstaan bij het overlijden van Addy? Dat mag, maar niet tijdens het Vet Voute Disko Spreekuur op Freeze! Vanaf 00.30 uur moet het één groot feest worden in de foyer van Stadsschouwburg de Harmonie, zo willen de vrienden van Doctor Chill. Er lopen candy-girls rond met salmiaklollies en, nog leuker, je kunt op de foto met de bekende Doctor Chill pop. Deze foto's worden na Freeze gebundeld en aangeboden aan de familie van Addy.