Zoals Yorn in een eerder interview met 3VOOR12/Friesland al uitlegde, wordt de sound geheel bepaald door twee dingen: een omgebouwde gitaar die afzonderlijk de bas- en gitaarsignalen uitzendt en een drumcomputer gevuld met zelf opgenomen samples. De combinatie gitaar-drumcomputer roept misschien een link met The Kills op, maar Icky Pack klinkt anders: de songs zijn melodieuzer, minder bluesgericht en komen minder pretentieus over.
Recensie: Icky Pack - EP
Lo-fi is hip. Vooral vanuit de VS worden muziekliefhebbers de laatste tijd overspoeld met bands die de gruizige, gekartelde garagesound opzoeken. Nederland bood nog niet veel in dit genre, tot nu: Leeuwarder Yorn Overwijk (Downbeat Maestros, eerder The Heatmachine) brengt in zijn eentje onder de naam Icky Pack een ep uit met daarop vijf pompende, schurende, maar verrassend heldere rock-’n-rollsongs.
Opener Blaque Fever + Heartache bepaalt de sound van het overgrote deel van de ep: een drijvende, rudimentaire drumlijn met een fuzzy klinkende gitaar, allemaal zo lo-fi dat je de loszittende draadjes bijna kunt horen. Daaroverheen klinkt Yorns stem verrassend helder. Dit doet het geheel goed: de nummers verzuipen niet in hun eigen sound.
Het zou zomaar kunnen dat het lo-fi-geluid een trend is die binnen korte tijd weer achterhaald is. Hopelijk vergaat het Icky Pack niet zo: de ep doet na een enkele luisterbeurt al verlangen naar een volledig album en (hopelijk de single) Alibis is al twee dagen lang niet uit het hoofd van ondergetekende te slaan. Let goed op dit project, want hier gaan we gegarandeerd meer van horen.