Recensie: Cosmic U - Constructed Land

Dit is betere folk

Obe Alkema ,

Het is best wel gek dat een band die nog in finale van de Kleine Prijs van Friesland moet staan al een album op zak heeft. Vaak heeft een deelnemende band net een ep uitgegeven of staat zoiets op de planning. Een volledig album, zoals Constructed Land van Cosmic U komt niet vaak voor. Is het niet te gewaagd om zo vroeg te debuteren met het risico vroegtijdig dood te bloeden?

Te vroeg is niet van toepassing in het geval van Cosmic U. Te laat zou eventueel nog op zijn plaats kunnen zijn. Het is namelijk een gedroomd debuut. De kwaliteit van de nummers is consistent goed en de verhouding tussen muziek en zang is volledig in balans. Het trio weet met zijn esoterische muziek duidelijk hun plek op te eisen in de Friese muziekscene. 

Constructed Land is geschreven op Vlieland, maar elders opgenomen. Toch klinkt het alsof het Vlielandse strand het decor was. Het geluid van de nummers is weids opgezet en een nummer als Storm is niet hard, ruig en rauw opgezet, maar weelderig en lieflijk. Het klinkt als een ode. Het instrumentale gedeelte met ijle klanken van zangeres Hiltje Andringa is mijns inziens een fantastische vertaling van de ervaring van een storm: de wind ruist in je oren en probeert diep je hoofd binnen te dringen. Storm dringt niet alleen het hoofd in, maar ook de ziel.

Dat is ook met andere nummers zo. Het komt vooral door de goede afwisseling tussen muziek en zang, langzame en snelle gedeeltes en de verschillen in zachte, meanderende klanken of heftige, snel opeenvolgende klanken. Gitaren en percussie vormen de basis van de muziek. In 1000 miles werken die goed samen: het geeft diepgang, het geeft pit aan het nummer en het zorgt ervoor dat het zich in je ziel penetreert met louterend effect.

Het is heerlijke wegdroomfolkmuziek en laat zich nog het meest meten met het positieve geluid van The XX, met sommige vrouwelijke vocalisten als Florence + The Machine en de folkachtige kant van Electric President. Zelfs hier en daar zijn steminvloeden van CocoRosie te horen. Je droomt weg naar een plaats waar de wind vrij spel heeft, er veel ruimte is, er prachtige natuur is en waar het leven uiteindelijk ook gewoon mooi is. Misschien komt Vlieland daar nog wel het dichtste bij.

De nummers zijn nooit opdringerig, maar gaan rustig hun eigen gang. De orakelachtige zang van Andringa is nergens vervelend te noemen en het gitaar- en percussiewerk geeft duidelijk een andere dimensie aan de muziek. Dit is niet de soort folkmuziek die heden nogal in de smaak valt (Mumford and Sons), dit is andere folk, betere folk. Naar mijn mening maakt het niet uit of Cosmic U de finale wint, want met zo’n sterk debuutalbum, dat zo consistent is, dat zo verfrissend is als het zeewater van de Noordzee op Vlieland, is de buit allang binnen.