Op reis met Bill Wyman's Rhythm Kings in Iduna

Rolling Stones legende voert publiek langs zwarte muziekklassiekers

Tekst: Karst Jaarsma | Foto's: Marco van Kleef ,

31 jaar lang was Bill Wyman de stille achtergrondbassist van The Rolling Stones. Na zijn afscheid laste hij een korte pauze in om te schilderen, schrijven en zich met archeologie bezig te houden. Nu is hij al weer enkele jaren druk op tournee met zijn All Star band The Rhythm Kings. Zaterdag bezocht Bill Wyman Iduna.

Vanavond zal niemand er over twijfelen dat er in Drachten een levende legende op het podium staat. Bill Wyman was ruim 31 jaar lang de bassist van The Rolling Stones. Inmiddels toert hij al geruime tijd met zijn All Star band The Rhythm Kings de wereld over. Het is ook met deze band waarmee hij verrassend genoeg in het kleinschalige Iduna werd geboekt. Je zou zeggen dat, ondanks het hoge prijskaartje, een dergelijk optreden gemakkelijk uitverkoopt. Niets bleek minder waar. Wanneer je dan op de website van Bill Wyman leest dat er oorspronkelijk twee shows gepland waren, dan maakt dit de situatie nog meer gênant. Misschien was de relaxte mix van soul, jazz en blues ook beter tot zijn recht gekomen in een schouwburg setting.

Het idee van de band is om vergeten pareltjes uit de soul, jazz en blues wereld te vertolken. Met in zijn band respectabele muzikanten, waaronder Georgie Fame die zelf ook nog enkele hits scoorde in de jaren ’60 en ’70, is de line-up van The Rhythm Kings daar uitermate geschikt voor. De verschillende bandleden hebben met alle groten der aarde gespeeld en zingen ieder enkele nummers. Daardoor ligt de variatie op een hoog niveau. Klassiekers als Hit The Road Jack, I Got A Woman en It’s A Man’s Man’s Man’s World worden in swingende jasjes gegoten. Met name de  stem van zangeres Beverly Skeete maakt hier tijdens het laatstgenoemde nummer indruk. 

Halverwege het optreden merkt Bill Wyman op dat Iduna veel weg heeft van een echte, rauwe bluesclub. Hierdoor geïnspireerd wordt een groot deel van de setlist ingeruimd voor de rauwe Chicago blues. Elk van deze nummers vormt een nieuw hoogtepunt en lijkt inderdaad de locatie perfect aan te voelen. Frank Mead legt hier zijn saxofoon even neer en verruilt deze voor een mondharmonica. Met een krachtige bak energie leidt hij nummers van Little Walter, Howlin’ Wolf en Muddy Waters.


Dat Bill Wyman stoïcijns is mag algemeen bekend zijn. Het is ook duidelijk dat het vanavond niet om hem draait, maar terecht om de andere ijzersterke muzikanten. Desondanks oogt ook de rest van de band ietwat ongeïnteresseerd. Geraint Watkins probeert met zijn droge humor de stemming er fanatiek in te houden. De toegift blijft beperkt tot één los nummer en het razendsnel gespeelde Honky Tonk Women voelt als een verplicht nummertje voor de veelvuldig aanwezige Rolling Stones fans. Het zijn echter kleine smetjes op een goed geolied optreden van een groep muzikale legendes die waarschijnlijk nooit meer in zo’n kleine setting in Friesland te vinden zullen zijn.

---
Gezien: Bill Wyman’s Rhythm Kings
Waar: Poppodium Iduna, Drachten
Wanneer: 7 oktober 2012
Opkomst: 300 bezoekers