Diezelfde Hans Hannemann opent de cd presentatie. Ietwat verlaat begint hij aan het optreden. De bassist schijnt door het treinverkeer vertraagd te zijn. JanPeter Hoekstra, die normaal ook deel uitmaakt van Hannemanns begeleidingsband The Lone Riders, valt voor hem in. Hannemann zelf klinkt als een jonge Johnny Cash, maar dan eentje die in de zompige moerassen van Louisiana is opgegroeid. Zichzelf begeleidend op piano of gitaar, aangevuld met bas en drums, weet Hannemans met zijn donkere doorleefde stem het publiek prima op te warmen voor wat komen gaat.

William Seen’s Transport Music (WSTM) begint voor een halfvolle zaal met ogenschijnlijk veel familie en bekenden van de band. Het publiek blijft een beetje schuchter achter in de zaal hangen, waardoor de afstand tussen band en publiek letterlijk groot blijft. Wie luistert hoort invloeden van zowel The Beatles en The Byrds, maar ook West Coast muziek als Beach Boys en Crosby, Stills & Nash. Net als bij bovengenoemde bands gaat WTSM uit van de kracht van het liedje en de originaliteit van de songwriters. Prachtige meerstemmige zang, virtuoze gitaarpartijen en het opzwepende geluid van een vioolbas, vormen de basis van het debuutalbum.

De vanavond gespeelde covers van The Byrds en The Jayhawks sluiten dan ook naadloos aan bij het eigen materiaal. Het typeert het vakmanschap van de liedjes die WSTM schrijft. Frankie Laine bijvoorbeeld, muzikaal gezien het absolute hoogtepunt van de setlist, dat door het toetsenwerk van voorprogramma Hannemann van een extra dimensie wordt voorzien. Ook Walk Around Oblivious, dat een aantal jaren geleden redelijk wat airplay heeft gehad, mag in deze niet ontbreken.

Als blijkt dat er een snaar is geknapt op de akoestische gitaar van Van der Werff lijkt er even een kleine smet op de verder vlekkeloze avond te komen. Naarstig wordt er gezocht naar de EHBO koffer om het probleem op te lossen. De geluidsman is attent genoeg om een pauzemuziekje in te zetten, waardoor het net lijkt of het gewoon bij de show hoort. Van der Werff pakt daarna feilloos de draad weer op met een gevoelige solo uitvoering van Sea of Love. Ronduit betoverend.