Als Menhir de avond opent is er zo'n vijftig man aanwezig en vult de zaal zich met een loom doom-geluid. Sinds februari delen deze drie heren een oefenruimte en zien zij de interesse in hun psychedelische stonerrock toenemen. De teksten laten de heren over aan geluidsfragmenten uit films en historische toespraken. Waar nodig worden de fragmenten ondersteund door een brul, schreeuw of grunt van gitarist Alex Loots of bassist Frank de Boer.

De laatste act van de avond is Het Vaticaan. Deze week viel er te lezen dat de gang naar het podium in Poppodium Romein op een kameel werd gemaakt. In Drachten is er helaas geen plaats voor beestachtig vermaak, en moeten de heren door technische problemen een kwartier later starten. Aangezien Het Vaticaan overal de geluidsbarrière opzoekt om er vervolgens dwars doorheen te knallen, mist niemand de late start van de show. Snel wordt het aanwezige publiek met de inmiddels herkenbare toiletborstel door frontman Douwe Dijkstra ingezegend en gaat het los.

Na een kwartier in de interessante en afwisselende set wordt een draaiende kettingzaag de lucht in gestoken en vult de zaal zich met gejuich. Ineens is er een glansrol voor het vreemde, oude witte orgeltje dat vlak voor het podium opgesteld staat: het valt in stukken op de grond wanneer de zaag zijn werk heeft voltooid. Wederom is bewezen dat niets is opgewassen tegen het geweld van Het Vaticaan.