Go Back To The Zoo moet het hebben van oude hits

Haviksoog ontbreekt tijdens matig optreden

Tekst: JanPaulus van der Meulen | Foto's: Lisa Boels ,

Go Back To The Zoo is een eind gekomen sinds vorig jaar januari, toen ze in Poppodium Romein speelden. De band is inmiddels een album verder en deed grote shows op Pinkpop en Lowlands, compleet met gigantische opblaasolifanten en confettishows. Nu, meer dan een jaar later, zijn ze in de Harmonie. De setting is iets bescheidener: alleen twee zwevende adelaars. Er werd inderdaad door de setlist heen gevlogen, maar scherp was de show allerminst.

Waar voorprogramma  The Elementary Penguins - met hun Moke-achtige kapsels en lekkere Britpop – nog zo hun best deden om de zaal op te warmen, weet Go Back To The Zoo de temperatuur weer flink te doen dalen. Opener Smoking On the Balcony doet het nog goed, maar hierna kabbelt de spanning langzaam weg. Genageld aan de grond kijkt het publiek naar het eerste saaie en trage deel van de set, waarin voornamelijk nummers van het nieuwe album worden gespeeld. Nee, het tweede album is gewoon minder hitgevoelig dan de debuutplaat. ‘’Friesland, wat is 'Oh-oh-ooh' in het Fries?!’’ Ook de grappen slaan niet echt aan.

Het zijn vooral de grote hits die het nog steeds goed doen bij het publiek. De eerste bewegingen in de zaal zijn pas te zien wanneer Hey DJ gespeeld wordt. Ook Beam Up gaat erin als zoete koek. Het lichtpuntje van het tweede album, What If, past goed tussen de oudere hitjes. En dan is het eindelijk de beurt aan Tututuu-So-Electric. Het nummer wordt uitgedost met een flinke Slash-achtige gitaarsolo en een dikke riff aan het eind.


Na een klein uurtje verlaat de band het podium, om nog een keer terug te komen en gek genoeg te beginnen met het rustige Keep On Running. De show eindigt met het energieke I Love It en I’m The Night (See You Later). Eindelijk kan al die opgespaarde energie er toch nog even uit, zowel bij het publiek als bij de band. Want daar kwamen we uiteindelijk toch voor.