Rond 12 uur vliegt menigeen uit om de sfeer op het eiland te proeven. Een enkeling blijft op het dek om daar van de zonnestralen te genieten, een biertje te doppen of spontane jamsessies te starten. Eén wekker staat nog steeds te snoozen.
Aan boord bij de Horizontoer II
'De morgenstond heeft koffie in de mond'
‘Actief’, zo luidt de naam van de klipper waarop wij verblijven. Inactief is mijn lichaam. De ochtend is zwaar, het enthousiasme van de vroege vogels doet mij hard beseffen dat het aantreffen van mijn kussen te laat is geweest. Horizontoer 2012 is van start. Voor mij breekt dag één aan, voor de andere bootgenoten liggen er al heel wat meer zware nachten achter ze. Met kleine oogjes en hangende monden komt de een na de ander zich na tien uur melden in de keuken. De boterhammen worden vol gretigheid gesmeerd en de koffie vloeit rijkelijk. Een fris zeebriesje strijkt door de haren, afkomstig van het raam dat boven de keuken is geopend. Er wordt vrolijk gekletst over de dingen des levens en de plannen van de dag.
Rond zes uur spoedt iedereen zich terug aan boord omdat exact half zeven de heerlijkste diners geserveerd worden. Alle eer aan kok Ilan! Vanuit de kleine keuken klinkt een gezellig geklingel van borden en bestek. Maaike, de ‘bootoudste’ roept de huishoudelijke mededelingen rond en complimenteert ons met de gemoedelijke sfeer aan boord. Na de maaltijd kletsen enkelen nog wat na, muzikanten maken zich op voor het avondprogramma en de afwas rijst de pan uit. Ode aan de fanatici die de afwasborstel ter hande nemen want deze klus vraagt om minstens een uurtje toewijding.
’s Nachts gaat alles vrolijk verder. Jonge kerels eten op andere klippers tosti’s met jonge meiden. Een kaartje wordt gelegd, de Pelikaan (alias ‘de feestboot’) gooit haar plank uit om alle nachtwakers met nog wat feestflow aan boord te halen. Op de overige dekken worden door echte bikkels en aangeschoten feestgangers hun slaapzakken op het dek uitgespreid.
Volgens onze schipper wordt de overtocht naar Ameland een hachelijk avontuur. Laagtij zal er bij het wantij voor zorgen dat onze “Actief” op non-actief zal komen te liggen op het wad. Half vijf worden we allemaal op het voordek verwacht om zo onze platbodem de zandbanken over te krijgen. Met een schippersbitter in de hand varen we door de nachtelijke wateren, ons warmend aan de verhalen van de dag en wetende dat morgenvroeg de ochtendstond weer koffie in de mond heeft.