Wanneer de lichten worden gedempt, komt Rory Block onder een daverend applaus op. De sinds 1964 actieve zangeres kondigt meteen een aantal nummers aan, en vindt het al snel tijd om Preachin' Blues ten gehore te brengen, een liedje van Robert Johnson. Het publiek houdt de adem in, wanneer Block met een overtuigend stukje a capella de oren streelt. Ze neemt even de tijd om haar nieuwe album onder de aandacht te brengen, in mei zal I Belong To The Band in de winkels verkrijgbaar zijn.
Rory Block brengt akoestisch verhaal in Romein
'Woorden kunnen een leven lang meegaan'
Eigenlijk heeft ze drie instrumenten: haar akoestische gitaar die ze met veel passie en overgave bespeelt, haar prachtige tijdloze stem, en haar altijd op de maat mee tikkende hakken. Legende Rory Block bracht een intieme country blues avond in Poppodium Romein vele gevoelens teweeg.
Verhalen uit het leven
Tijdens het luisteren naar Block krijg je het gevoel naar haar levensverhaal te luisteren. Achter het nummer From The Dust, steekt een verhaal over een wetenschapsexperiment met explosies vanuit de ruimte, zo is de setting van de avond gezet. Rory Block ademt, schrijft, praat, leeft, en is Blues. Dat komt naar voren als ze praat over haar boek When A Woman Get's The Blues, wat behalve poëzie en haar verhaal, meer dan 280 afbeeldingen, schilderingen en foto's bevat.
“Woorden kunnen een leven lang meegaan”, zo luid haar conclusie net voor het nummer Like A Shotgun. Het lied verhaalt over een afscheid waarbij de woorden aankomen als een geweerschot. Ze vertelt over haar relatie met haar moeder: “Mijn moeder overleed in 1992, mijn vader leeft nog. Tegen het einde van mijn moeders leven verontschuldigde ze zichzelf.” Er was haar moeder nooit gezegd hoe je een goede moeder moest zijn. De zangeres vertelt dat het nogal ongebruikelijk voor haar moeder was om zich juist daarvoor te verontschuldigen. “Pas toen werden we heel close.” Zo brengt ze haar verhaal naar het volgende nummer. De zangeres onthult iets over haar vader die pas als hij naar Rory luistert weet dat het over zijn dochter gaat. Het nummer The Golden Vanity wordt daarbij gestart.
Nederlandse invloed
Er wordt een korte pauze ingelast, waarna Rory het nummer I've Got A Rock In My Sock inzet. Als ze vol overtuiging met haar gitaar en stem samen met het publiek haar leven bewandeld, is ze even bang met haar begeerlijk enthousiasme in een volgend nummer een snaar te laten knappen. Een ballad laat de gemoederen weer tot rust komen. De ballad die ze in Nederland heeft geschreven, het nummer Silverwings, klonk zelfs zo goed, dat ze in een Nederlandse studio er een opname van heeft gemaakt.
Het droevige Spider Boy wordt opgedragen aan twee speciale personen. Vervolgens vergeet ze bijna het bekende Lovin' Whisky te spelen. Het moment breekt aan voor het nummer Gypsy Boy, dat ze samen met legende Stevie Wonder in de studio schreef. “Stevie Wonder is een geweldige man, maar hij kon helaas niet langskomen vanavond.” Er wordt nog een liedje gespeeld dat de naam Mama's Blues draagt, gevolgd door de afsluiter die ze ooit met Bonnie Raitt zong. Rory Block heeft nog steeds de blues, dat heeft ze tijdens deze avond met haar verhaal zeer duidelijk gemaakt.
---
Gezien: Rory Block
Waar: Poppodium Romein, Leeuwarden
Wanneer: Zaterdag 21 April 2012