‘This song is about a man I stalked on tour. Long story.’ Dana Fuchs is een bijzondere dame. Ze groeide op in een religieus gezin in Florida, waar muziek en plezier zondes waren. De religieuze manier van leven heeft ze achter zich gelaten. Ironisch eigenlijk dat ze haar boodschap van muziek, liefde en religieuze vrijheid toch op een traditioneel kerkelijke manier betoogt. Fuchs schroomt namelijk niet om het podium als preekstoel te gebruiken. Wel in ware southern traditie; opzwepend en muzikaal.

Goddelijke podiumverschijning
Iduna speelt de rol van jubelende congregatie vanavond met verve. Fuchs vraagt, Iduna antwoordt. ‘So I say: this is our church and our temple and our mosque, yeah?’ ‘YEAH’! Pal tegen het podium wordt het hardst geroepen, geknikt en geklapt. Dat komt wellicht ook door Fuchs’ goddelijke podiumverschijning. Maar Drachten is uitgelopen voor Fuchs’ vocale kwaliteiten, niet voor haar boodschap. Al gaat die erin als zoete koek. Men lijkt alleen wat ontnuchterd als ze vol vuur begint over de ‘sad, pathetic lifes’ van Gaddafi, Hoessein en Hitler. Dit riekt iets te veel naar fanatisme. Bush-aanhangers kunnen maar beter weg blijven bij de shows van Fuchs, ook hij krijgt het te verduren. En de swingende Indiase liefdesmantra waar ze het publiek bij probeert te betrekken, is eigenlijk een brug te ver voor deze Friese stad.

Maar die muziek dus. Die staat als een huis. De band is goed op elkaar ingespeeld, menig groep mag jaloers zijn op de souplesse van de overgangen tussen nummers en vanaf de eerste seconde staat het viertal er vol energie. Niks ‘er even in komen’. Fuchs is een charismatische, krachtige frontvrouw met een klank die soms zo op Janis Joplin lijkt, dat het eng is. Ze draagt het nummer Songbird op aan haar overleden zus én aan Harry Muskee: ‘He paved the way for artists like me to come to your country and play this bluesy rock ‘n’ roll.’ En bluesy is het, vet en zompig, vol rock en gospel. De perfecte match voor Fuchs’ rauwe maar vette stem.

Iduna houdt van Fuchs
‘Can we all just love each other tonight?’ wil Fuchs aan het begin van de show weten. Iduna houdt in ieder geval van Fuchs. En zij van hen. ‘We’re honoured you are here. We were hoping for at least twenty people.’ De zaal is praktisch uitverkocht. Tegen de tijd dat ze de toegift eindigt met Helter Skelter en Whole Lotta Love, is de liefde onvoorwaardelijk en Iduna bekeerd. Fuchs heeft haar roeping gevonden. Amen.

Wie: Dana Fuchs
Waar: Iduna, Drachten
Wanneer: zaterdag 22 oktober 2011
Opkomst: uitverkocht