‘Rammstein heeft tanz-metal, Daily Bread heeft sexy-garage-dance, wij hebben 21st Century Wave’

21st Century Wave, moderne muziek met een jaren tachtig randje, is de term die Pioneers Of Love zichzelf heeft toegeëigend. Een term die lange tijd gold als doel om naar toe te werken. Volgens zanger Jeroen Grendelman is met Contact dat doel bereikt. Maar hoe hoor je dat terug, 21st Century Wave?
“Wave staat eigenlijk voor invloeden uit de jaren tachtig muziek. Die invloeden hoor je vooral in de eerste vier nummers (Contact, Walhalla, New Frontiers en Arrest Me Now red.). Dat vind ik typische wave nummers. 21st Century is eigenlijk gewoon de mix met wat hardere gitaren en een futuristisch thema. Als je bovendien het artwork bekijkt dan heeft het ook wel wat futuristisch.”

In een eerder gesprek gaf je aan dat Contact niet gezien moet worden als een conceptalbum. 21st Century Wave kunnen we beter als thema beschouwen. Wat is voor jou het verschil daarin?
“Die laatste plaat van De Staat (Machinery red.), dat zie ik echt als een conceptalbum. Dat is echt met machines en dus een stuk duidelijker als concept. Ik vind dat wel gaaf, maar met dit thema hadden we het gevoel dat we het er niet al te dik bovenop moesten leggen. Een liedje moet voor ons wel op de radio kunnen en dan heb je al gauw drie of vier nummers die niet in het concept zouden passen. En überhaupt, we hadden ook al nummers voordat we over 21st Century Wave na gingen denken en artistieke kaders gingen stellen. New Frontiers is een van die oude nummers die we per se op het album wilden en ik wilde gewoon niet dat New Frontiers verloren zou gaan door een of ander kader dat we gingen stellen.”

Naast New Frontiers horen we ook Franz terug op dit album. Beide nummers verschenen eerder op een promo. Hebben jullie veel aan deze twee nummers moeten veranderen om het passend te maken voor Contact?
“Ja en nee eigenlijk. Bij New Frontiers hebben we de bridge compleet verbouwd, maar qua geluid is het niet zoveel anders dan dat het was. Het refreintje is bijvoorbeeld nog steeds hetzelfde. Het einde is daarentegen nogal wat zwaarder en harder gemaakt. Ik denk trouwens dat het hele album over het algemeen wat harder is dan dat we tot nu toe hebben gedaan.”

Voor Contact werkten jullie met de producer Holger Schwedt. Kun je uitleggen wat zijn inbreng in het geheel is geweest?
“Holger heeft eigenlijk gewoon de mix gemaakt. En Holger kijkt hoe je nummers als Walhalla en Fear Of Heights geschikt kunt maken voor de radio. Hij wilde dit qua radiovriendelijkheid goed aanpakken. Wij wilden wat alternatievers en juist daardoor ontstond er een hele gezonde wisselwerking.”

Walhalla en Fear Of Heights zijn uiteindelijk ook de eerste twee singles geworden. Was dat een uitgemaakte zaak of is daar lang over gesteggeld, want op het album zijn meer potentiële singles te horen. Arrest Me Now bijvoorbeeld.
“We hebben niet zo lang gesteggeld nee. Walhalla daar kwamen we mee binnen bij 8Ball en Arrest Me Now is voor ons misschien wel een single, maar Fear Of Heigts was wel overduidelijk een tweede single, dus we hebben er niet echt lang over na hoeven denken. Maar dat is ook iets waarbij we op de mensen van het label vertrouwen. Zij weten heel goed wat wel geschikt is als single en wat niet.”

Arrest Me Now heette in eerste instantie Purgatory, wat het Engelse woord voor vagevuur is; de plek waar volgens het katholiek geloof zielen eerst heen gaan om gezuiverd te worden, alvorens toe te kunnen treden tot de zaligheid. Kun je vertellen waar het nummer over gaat?
“Het gaat over een soldaat die thuiskomt en probeert uit te leggen wat hij heeft gezien of heeft gedaan. Ook gaat het over zijn strijd met z’n geweten. Misschien is het wel de meest concrete tekst die we hebben. Ik probeer meestal teksten te schrijven die multi-interpretabel zijn. Zelf noemen we het overigens ook nog steeds Purgatory aangezien we er zo aan gewend zijn, maar op het album heet het nu Arrest Me Now.”

Contact lijkt over een ontvoering door ruimtewezens te gaan, zit ik er ver naast?
“Dat klopt inderdaad. Contact is een nummer dat ik heb geschreven nadat ik een aflevering van X-Files of Twin Peaks had gezien. Daar zit dus wel degelijk die buitenaardse fascinatie in. Net als in Biogenesis en Persist & Pretend.”

Persist & Pretend klinkt ook alsof het gaat over een jongen en meisje dat eigenlijk wel weet dat de relatie over is, maar waarvan de jongen tegen beter weten in aan de relatie wil vasthouden.
“Leuk dat je dat zegt en dat je het zo opvat. Mijn achterliggende gedachte bij die tekst is de creatie van je eigen waarheid. Ik wilde ook heel graag een nummer dat rustig begint en dat daarna als het ware opstijgt en in een keer losbarst. Dat is toch ook wel dat 21st Century-achtige. Live werkt dat heel goed.”

Het buitenaardse thema lijkt verder niet terug te komen op de plaat. Contact lijkt vooral te gaan over jonge mensen die op zoek gaan naar het onbekende en die hun grenzen verleggen.
“New Frontiers gaat daar inderdaad wel over ja, maar de rest van de plaat heeft dat minder. Het buitenaardse, maar ook liefde zijn de terugkerende thema’s. Eigenlijk zijn alle liedjes elf losse gedachtes, die op zichzelf als een verhaal staan, maar niet als een geheel gezien hoeven te worden.”

I’ll Lead The Way dan. Als piano ballad misschien wat uit verband met de rest van de plaat. Wat was voor jullie de reden om juist dit nummer op Contact te plaatsen?
“Eigenlijk is I’ll Lead The Way het enige echte liefdesliedje op de plaat. Toen we er mee in de studio kwamen zaten er zware synths onder. Sander Rozeboom, onze producer, stelde toen voor om het op piano te spelen. Eerst leek me dat grappig genoeg niet zo tof, maar uiteindelijk klonk dat toch heel gaaf. We hebben het ook heel bewust in het midden van de plaat gezet. Als een soort intermezzo, maar dan niet instrumentaal. Het gaat over het wegrennen met iemand die in een lastige situatie zit en het accepteren van de gevolgen daarvan.”

Met afsluiter Biogenesis lijken jullie toch weer terug te keren naar het buitenaardse van de titelsong. Is deze connectie ook zo cyclisch bedoeld als ze lijkt?
"Ja dat is het zeker. Biogenesis gaat eigenlijk over een space-romance. In dat nummer hebben we het Wow!-signaal verwerkt. Dat is het enige signaal dat ooit uit de ruimte is opgevangen. Volgens mij was dat in 1977 en nog steeds is het een raadsel waar dat vandaan komt. Het leek ons wel tof om dat signaal op plaat te zetten. Als je goed luistert hoor je dat ook aan het begin van Contact, maar dan omgekeerd.”

---
Contact verscheen op 5 november bij 8Ball. De plaat is nu overal verkrijgbaar. Het album is ook te beluisteren via Spotify.