Spotify is het legale antwoord op Napster, Kazaa en Torrents. Zelfs de bazen van de BUMA hoeven niet meer te downloaden. Wij, en anderen met ons, maken graag gebruik van Spotify. 3VOOR12/Friesland brengt jou lijstjes van mensen die met twee benen in de Friese popscene staan. Klikt u maar!
It Langstme en de Dea. Verlangen en de dood. Dat is niet niks, maar Laurens van der Meulen is ook niet niks. We kennen hem van Jean Parlette, Miss. Ippi, Lawn, Meinder Talma en recentelijk nog Fryske Cash. Een muzikale duizendpoot die straks met alle duizend poten tegelijk op Explore The North staat. Daar gaat Elena, de nieuws voorstelling van It Langstme en de Dea in premiere. Een verhaal over een modern wolfskind. Daarover later meer, want eerst Spotify. Daar de lijst, hier de bevindingen.
1. Hanne Hukkelberg - The North Wind
In de hoogtijdagen van Jean Parlette ben ik samen met Jos een paar keer wezen kijken naar Hanne Hukkelberg. In haar albums en optredens vind je enorm veel kinderlijke originaliteit, maar ook schools vakmanschap. Ik denk dat een belangrijke invloed is geweest op Jean Parlette. Voor mij nu al één van de hoogtepunten van Explore The North.
2. Bruce Springsteen - Born To Run
Mijn favoriete nummer van de Boss der bazen. Ongelooflijke, oprechte entertainer, dat wil ik ook wel kunnen. De energie toen Bruce opkwam bij Pinkpop spatte van het scherm. Geen enkele andere artiest kon er aan tippen. En dat op 60-jarige leeftijd! Ik hou wel van het cynisme waarmee hij over 'het fantastische leven' zingt. Die dreiging en teleurstelling hoor ik ook bij Interpol over het moderne (liefdes)leven in een metropool en bij The Arcade Fire over religie en nostalgie. Volgens mij heeft Bruce Springsteen wat dat betreft een enorme invloed op popartiesten in de Verenigde Staten en Canada en daarmee ook op Europese bands. Wel op mij in ieder geval.
3. My Vitriol - Tongue Tied
Eigenlijk is/was My Vitriol het zoveelste gitaarbandje. Beetje grunge, veel rawk. Het enige verschil met al die andere bandjes eind jaren '90, begin jaren '00 was dat ze meest fantastische gitaarsounds hadden die ik ooit gehoord heb. In dit instrumentale nummer komt vooral hun rijke chorus-sound aan bod, maar dat is geen straf.
4. Brandt Brauer Frick Ensemble - 606 'n' rock 'n' roll
Instrumentaal uitgevoerde minimal techno, klinkt op papier als een saai conservatoriumproject, klinkt in op plaat heel bijzonder. Dit wil ik graag live zien. Nu op de Luisterpaal.
5. 16 Horsepower - Burning Bush
David Eugene Edwards is één van mijn grote voorbeelden als het op performance aankomt. De intensiteit waarmee hij zingt, hoe hij zijn muziek beleeft en er in opgaat. Ten tijde van mijn afstudeerproject wilde ik het ook 'zo' doen. Nu ben ik er wel achter dat ik mijn eigen authentieke drive moet zoeken waarmee ik optreed, een boodschap overbreng. Het is wel mijn doel gebleven om qua performance op datzelfde intense niveau te komen.
6. PJ Harvey - A Perfect Day Elise
Ook weer zo'n volstrekt authentieke, originele artiest. De donkere drive die in het hele album 'Is This Desire' zit spreekt me ontzettend aan. Prachtige sound, melodieën, teksten. In dit nummer is het de bassound die ik heel erg te gek vind. PJ Harvey bewijst voor mij ook dat je als zangeres niet Anouk hoeft te imiteren om 'rock' te klinken.
7. Steely Dan - Bad Sneakers
Een tijdje in een Steely Dan-coverband spelen was een enorme uitdaging. De muziek draait om jazz-moeilijkdoenerij verpakt in een veel te glad pop/rockjasje. Maar speel het maar eens na. Nu is 'Bad Sneakers' daar niet eens het beste voorbeeld van, dan moet je eigenlijk 'Kid Charlemagne' luisteren. Maar in 'Bad Sneakers' zit ondanks alle pretenties toch nog een mooie emotionele laag. De achtergrondzang van Michael McDonnald die er in het tweede refrein in knalt, het is een guilty pleasure.
8. Kanye West - All Of The Lights
Het is fascinerend om te bepalen of Kanye West nu geniaal is of hol. Ik weet het nog steeds niet. Alicia Keys, Beyonce, Rihanna, Elton John en John Legend weten het denk ik ook niet, maar ze wilden er allemaal bij zijn om twee regeltjes in Kanye's achtergrondkoortje mee te zingen op 'All Of The Lights'. Dat geeft voor mij wel aardig aan hoe groot hij is. Kanye is volgens mij het summum van hedendaagse popcultuur. Hij pakt elementen uit allerlei bronnen en simpelweg doordat hij ze kiest 'past het'. Kanye bepaalt hoe zijn universum eruit ziet en noemt dat vervolgens geniaal.
9. Gutter Twins - Circle The Fringes
Twee van mijn favoriete zangers die samen een plaat gingen maken, daar werd ik heel erg blij van. Het is de stem van Mark Lanegan die als een motorzaag het arrangement openbreekt op tweederde van dit nummer, maar Greg Dulli die het zware, voorbereidende werk doet. Als ik moet kiezen luister ik liever naar Dulli. In een tijd van 'The Voice' en 'X-factor' wat in wezen niets meer zijn als wedstrijdjes in hard en hoog zingen, belten zonder dat het musical wordt, vind ik zangers als Dulli een verademing. Hij raakt soms minutenlang geen enkele noot, maar toch hang ik aan zijn lippen.
10. Dave Brubeck - Forty Days
Een prachtig, bijna middeleeuws akkoordenschema. Spookachtig. En na de zoete melodieën van de altsaxofoon neemt de piano in de laatste minuten de leiding. De verstilde solo op het eind is zo mooi. Brubeck leidt zijn band de stilte in. Dissonant, emotioneel, minimalistisch, gedreven door harmonie. Echt een tijdloos stuk muziek. De live-uitvoering die je op YouTube kan vinden is nog beter.
11. Fever Ray - If I Had A Heart
Een grote inspiratiebron. Fever Ray put uit dezelfde bronnen als veel mensen waarmee ik graag samenwerk. Je hoort natuur, de Noordse identiteit en sjamanisme in een donker oerbos van een album. Ik denk dat de muzikale kennismaking met artiesten als Fever Ray mijn beeld van mijzelf als artiest enorm heeft beïnvloed.
