Groot Brittannië is het geboorteland van een flink aantal succesvolle acts. The Beatles, Radiohead, Oasis, allemaal namen die het land dikgedrukt op de muziekkaart zetten. Het is echter moeilijk om te ontdekken wat deze bands zo speciaal maakt. Een ding is zeker, een Brits randje is vaak onweerstaanbaar. Onder de noemer, Never Mind The British, organiseert Podium Asteriks daarom een Britse maand. Matthew And The Atlas trapt af.

Theekransje
Wanneer opening act Dina Drinks Tea begint, is het al aardig vol in de zaal. Het Zwols Leeuwarder muziekcollectief bestaat uit zeven muzikanten die sferische, akoestische muziek spelen. Het collectief doet haar naam vanavond eer aan. Doordat iedereen op een stoel zit en de muziek af en toe iets te dromerig is, lijkt het soms een wel heel gemütlich theekransje. ‘Het is de bedoeling dat je rustig van de nummers wordt,’ legt zangeres Dina Popma uit, maar helaas heeft het een tegenovergestelde uitwerking op het publiek. De muziek weet de bezoekers niet te raken en er is zoveel geroezemoes in de zaal dat het de band bijna overstemd. Toch doet Dina Drinks Tea het niet slecht, vooral niet voor een groep die nog maar een jaar bestaat. Bij het laatste, Friestalige nummer zingt Dina lekker soulful en laat hiermee zien dat ze ook echt wel potentie hebben.

Doorleefde vissers
Het optreden van Matthew And The Atlas begint een beetje moeizaam met geluidsproblemen. In de zaal is het echter niet te horen en na verschillende keren bijstellen van het volume zijn ook de muzikanten tevreden met het geluid. Vanaf het begin staat het optreden als een huis met krachtige, harmonieuze zang van alle bandleden. Zanger Matthew Hegarty’s stem klinkt heerlijk doorleefd; alsof hij minstens drie keer zo oud is en in zijn leven te veel heeft gezien. Hij zingt alsof hij zijn verhaal wil vertellen, een verhaal dat uit het diepst van zijn ziel komt en het lijkt hem ook niet te interesseren of iemand het wil horen. Hij zingt met zijn ogen halfdicht en het publiek lijkt voor hem bijna niet te bestaan wanneer hij zingt met uiterste concentratie. Af en toe worden de soulvolle stukken afgewisseld met vrolijk banjogetokkel en het publiek beweegt voorzichtig mee op de maat van de muziek.

Het nummer The Fisherman’s Wife krijgt een luid applaus. Hegarty legt kort uit dat hij het nummer had verkocht, maar het uiteindelijk toch weer bij hem terugkwam. In Nederland werd het gebruikt voor de Nederlandse promo van Discovery Channels’ Deathliest Catch. Zelfs op 3FM werd een zoektocht opgezet om te achterhalen van wie het nummer was. Ook zonder de videobeelden is het gemakkelijk een voorstelling te maken van verre horizonten, de verlaten zee en de ruige, alles verkillende zeewind. Voor degenen die er geen genoeg van kunnen krijgen biedt de band het nummer gratis als mp3 aan.

Met het concert van Matthew And The Atlas kon Podium Asteriks geen beter begin van de Britse maand bedenken. Enigszins overrompeld door het succes van hun eigen optreden, staat de band even later bij de merchandising. Nou ja merchandising; één tour E.P. die gretig aftrek vindt onder de bezoekers van Asteriks. Tot hun eigen verbazing zijn er zelfs mensen die met de band op de foto willen. Matthew And The Atlas is duidelijk aangenaam verrast door haar eigen succes.

----
Wie: Matthew And The Atlas + Dina Drinks Tea
Waar: Podium Asteriks, Blokhuispoort
Wanneer: vrijdag 20 mei 2011
Opkomst: behoorlijk vol