Blues dat blijft aan je kleven, daar kom je niet zomaar vanaf. En de blues kent eigenlijk ook geen uitweg, het leven lijkt hopeloos verloren. En in de blues ben je vaak maar alleen, het harde leven en het spirituele leven dat zich met elkaar vermengt in de muziek maar geen uitweg lijkt te bieden. De electrische gitaar jankt ergens halverwege het tweede deel van Daniel Lohues zijn voorstelling en die speelt die blues. Iets wat hij meegenomen heeft uit zijn reis naar Louisana, tesamen met het verhaal van de drummer die hij daar ontmoette. Iemand die de blues veel zwaarder weegt dan Lohues, die zelf de blues niet zo meer nodig heeft.
In het vierluik Allenig klonk de weemoed volop. Maar wel op zijn Lohuesiaans, er zit altijd een vrolijke noot in. En die vrolijke noot klinkt nog veel luider op het nieuwe werk Hout Moet. De man uit Erica zit dan ook niet meer 'allenig' op het podium maar heeft gezelschap van Bernard Gepken en Guus Strijbosch gekregen.
Lohues vertelt ons meer van zijn verhalen. Hij doet dit de hele avond door met een van z’n vele akoestische gitaren in de hand of de piano onder de vingers. Lohues, zo gewoon als jij en ik, zingt vanuit de herinnering van wat hij ziet en meemaakt. En dat maakt zijn muziek ook begrijpelijk, hij zingt niet over ingewikkelde zaken maar over wat we allemaal wel kennen. Hoewel Lohues grapt dat hij in Friesland mensen nog wel wat cultuur bij kan brengen.
De man die nog trots voelt voor familie, vrienden, geloof en natuur. Lohues is een mensenmens, zijn empathie voor de mensen om hem heen is ongelooflijk. Het lijkt alsof hij ze bedankt met zijn liedjes voor wat zij doen of hoe zij hem geïnspireerd hebben. Tesknie Za Domem is zo’n prachtig voorbeeld over hoe een bijzondere ontmoeting tussen hem en een Poolse arbeider vertaald is in een lied over heimwee. Of het lied Bij De Hemel In De Rij, dat gaat over de mensen die altijd alles opofferen voor anderen. De passie waarmee Lohues muziek maakt en beleeft is zeldzaam en we mogen blij zijn dat er nog zulke artiesten bestaan. De uitverkochte Frieslandbank zaal krijgt een flinke portie levenslessen uit Drenthe deze avond.
In Hout Moet weet Lohues de harten te stelen van het publiek. De verhalen die hij vertelt, de grappen, de liedjes, het past allemaal perfect bij elkaar. De aanvulling met werk van Allenig I,II en IV is zorgvuldig gekozen en met in de toegave zelfs nog het oudje Op Fietse van zijn band Skik. Het is mooi om te zien hoe Lohues samen met zijn band overdonderd lijkt te zijn van het bulderende applaus. Het applaus blijft smeulen als een kampvuur waar Lohues het ‘holt veur op ‘t vuur’ heeft gegooid.
Wie: Daniel Lohues met Bernard Gepken en Guus Strijbosch
Waar: De Harmonie, Leeuwarden
Opkomst: Uitverkocht