Die! Die! Die! is very much alive

Tweemaal Asteriks in een maand tijd voor We The Verge

Tekst: Peter Dijkstra, Foto's: Dani'el van der Berg ,

In 1642 vertrok de Nederlander Abel Tasman uit Lutjegast op, wat later zou blijken, zijn bekendste ontdekkingsreis. Naast Tasmanië en Tongatapu ontdekte hij Nieuw-Zeeland. Nu, 369 jaar later, is het Nieuw-Zeelandse Die! Die! Die! op ontdekkingsreis door Europa. Zij ontdekten vrijdagavond een lege maar hartelijke zaal in Leeuwarden.

Tweemaal Asteriks in een maand tijd voor We The Verge

In 1642 vertrok de Nederlander Abel Tasman uit Lutjegast op, wat later zou blijken, zijn bekendste ontdekkingsreis. Naast Tasmanië en Tongatapu ontdekte hij Nieuw-Zeeland. Nu, 369 jaar later, is het Nieuw-Zeelandse Die! Die! Die! op ontdekkingsreis door Europa. Zij ontdekten vrijdagavond een lege maar hartelijke zaal in Leeuwarden.

'Gaan we door of blazen we de boel af?', dat is de vraag vanavond bij Podium Asteriks. De opkomst is in eerste instantie dusdanig laag dat het programma een half uur wordt uitgesteld. Er is zelfs even sprake van een eventuele vervangende locatie. Maar het is Die! Die! Die! zelf dat te kennen geeft graag in de oude gevangeniszaal te willen spelen, ongeacht de opkomst. Opwarmer We The Verge mag ze daarvoor dankbaar zijn, bij verplaatsing zou hun optreden vervallen.

Na groen licht, begint We The Verge wat gespannen aan hun set. Als het geluid eenmaal goed is, valt de schroom van de band af. Met zichtbaar speelplezier wordt getoond dat je de Kleine Prijs van Fryslân niet hoeft te winnen om in Podium Asteriks te mogen spelen. Het kwartet, dat naast zanger/gitarist Sytze Zuidema (ex-Estate Drama) bestaat uit drummer Jesse de Jong, gitarist Dirk-Lennart Hogeveen (beide Barry Nice) en bassist Jilles Scherjon, overleefde op datzelfde podium de halve finale van de Kleine Prijs niet. Vanavond weet We The Verge zich echter prima staande te houden. Met sterke songs als Future Youth en Mister Monopoly zet de band een fijne sound neer dat in het verlengde ligt van Amerikaanse tegenhangers als Jimmy Eat World. Knappe prestatie voor een band die nog geen zes maanden geleden het eerste levenslicht aanschouwde.

Van heinde en verre

Wie denkt dat ze in Nieuw-Zeeland alleen Maori’s, Hobbits en Crowded House hebben, komt bedrogen uit. Het Nieuw-Zeelandse noise punk trio Die! Die! Die! bijvoorbeeld, timmert al sinds 2003 aan de weg en doet dat niet onverdienstelijk. Zo bereikte hun derde album Form (2009) in Australië de nummer 1 positie in de alternatieve hitlijst. Al snel volgde een uitgebreide tour als support van de Amerikaanse band Pixies. Europa loopt misschien nog niet echt warm, in Nederland zijn er wel degelijk liefhebbers. Zo kent Asteriks vanavond twee bezoekers uit Amsterdam en Rotterdam die speciaal voor 'hun' Die! Die! Die! naar Leeuwarden afreisden. Gelukkig voor deze twee 'Die-hards' gaat het concert gewoon door.

Veel momenten om de band te belonen met een applausje zijn er niet. Die! Die! Die! ramt er non-stop het ene na het andere nummer uit. Niet voor niets gutst het zweet bij zanger/gitarist Andrew Wilson al na één nummer van zijn hoofd. In een moordend tempo vindt er een constante strijd tussen bas en drum en gitaar plaats. Ondanks, of misschien juist dankzij, de lage opkomst is er veel ruimte voor wat gekkigheden. Zo stapt Wilson met regelmaat van het podium om vooraan tussen het publiek te gaan spelen. Ook wordt er een slow-dance competitie uitgeschreven; de winnaar krijgt Wilsons bezwete shirt. De zaal mag dan amper gevuld zijn, Die! Die! Die! brengt het tot leven.

----
Wie: Die! Die! Die! + We The Verge
Waar: Podium Asteriks, Leeuwarden
Wanneer: 6 mei 2011