The Van Jets: niet gewoon het volgende garagerockbandje

Vlaams viertal wint Leeuwarden voor zich in Podium Asteriks

Tekst: Anne-Marie Böing Foto's: Marieke van der Veen ,

Als extra toetje na vijf weken Vlaanderen Roept! zette Podium Asteriks The Van Jets nog op het menu. Het viertal is al mateloos populair in België en tourt onvermoeid door om ook Nederland voor zich te winnen. Leeuwarder band Rosy Lee warmde de oren op.

Vlaams viertal wint Leeuwarden voor zich in Podium Asteriks

Als extra toetje na vijf weken Vlaanderen Roept! zette Podium Asteriks The Van Jets nog op het menu. Het viertal is al mateloos populair in België en tourt onvermoeid door om ook Nederland voor zich te winnen. Leeuwarder band Rosy Lee warmde de oren op.

Rosy Lee veroverde kortgeleden een plek in de halve finale van de Kleine Prijs van Fryslân. Hun poprock hangt naar Britpop en knipoogt naar de sixties, wat een lekkere drive en leuke harmonieën oplevert. Niet alle nummers zijn echter even sterk en de set gaat met ups en downs. ‘Wij zijn dus Rosy Lee… en ik heb dus geen idee wat ik moet zeggen’, bekent zanger/gitarist Sebastiaan Herber tussen de nummers door. Gitarist Jordy Wu neemt het woord over met de mededeling dat er gedanst mag worden. Het publiek gelooft het nog niet helemaal en het duurt even voordat men voorzichtig dichterbij komt en een danspasje waagt.

‘Mensen die in Nederland komen kijken, moet je nog overtuigen met je show,’ zei The Van Jets bassist Frederik Tampere pas geleden in een interview met NU.nl. Het viertal kan Leeuwarden afchecken op de lijst van ‘nog te overtuigen’. Met sterke songs en waanzinnige energie winnen de Vlamingen in minder dan drie kwartier Podium Asteriks voor zich. Daarna wordt er enthousiast gejoeld om een toegift. Tijdens het allerlaatste nummer slaat frontman Johannes Verschaeve in zijn bewegelijkheid per ongeluk met zijn gitaar zijn microfoon van de standaard. Volledig opgaand in de muziek lijkt hij het niet eens door te hebben.

The Van Jets maken een strakke pot rauwe, originele garage rock met een vleug glam. Verschaeve heeft met zijn zwarte hoed en zwarte eyeliner een haast theatraal voorkomen, wat versterkt wordt door de gretigheid waarmee hij speelt en zingt. De make-up maakt een associatie met David Bowie erg makkelijk en het is niet voor niets dat zijn Fashion in een vuig garagejasje wordt gecoverd. Achter in de zaal staat iedereen lekker met een biertje in de hand te kletsen. Maar wat er voorin gebeurt is bijzonder: het wat excentrieke viertal weet een zweem van mysterie om zich heen te creëren waarmee ze het publiek langzaam lijken te bezweren. Alsof onder betovering van Verschaeve en consorten trekt men stukje bij beetje dichter naar het podium toe; de lijven komen los. Dit is niet zomaar een bandje dat vakkundig goede nummers speelt, hier knettert de chemie. De afstand tussen band en publiek wordt volledig overbrugd. De ruimte vóór de monitoren en aan de zijkant van het podium worden opgezocht. Verschaeve gaat met gitaar de zaal in en hangt deze vervolgens bij Rosy Lee frontman Herber om, die verder speelt. ‘Dit is het beste optreden van de tour tot nog toe’, vertelt Schaeve later. ‘Er moet iets gebeuren tijdens een optreden, dat was hier zo. Het werkt niet altijd.’

Een lange blonde dame komt zenuwachtig giechelend om een handtekening vragen. Op haar hals. The Van Jets zijn excentrieke Vlaamse rockgoden in de maak.

Wie: The Van Jets en Rosy Lee
Waar: Podium Asteriks in de Blokhuispoort
Wanneer: vrijdag 11 maart 2011
Opkomst: rond de 100