Ruim voor het winnen van de Kleine Prijs van Fryslân 2010 werden ze al de grote belofte van de provincie genoemd: Alpine Pack. De juryrapporten logen er niet om en Roy Veenstra en consorten mochten zich voor een jaar lang de beste band van Friesland noemen. Er volgde een reeks aan interessante concerten, maar na Eurosonic werd het onheilspellend stil.

“Onder de indruk van de instrumentbeheersing van met name de drummer en de bassist. Een zanger met een gouden strot en de liedjes zitten goed in elkaar. Alpine Pack staat aan het begin van een leuke muzikale carrière.” Het zijn zomaar wat woorden uit het jury-rapport van de Kleine Prijs van Fryslân 2010. Inmiddels zitten we middenin de halve finales van de 2011 editie en horen we maar barweinig van de grote belofte van vorig jaar. ‘Het is heel rustig en dat vind ik fijn,’ vertelt de man van de gouden strot, Roy Veenstra. ‘Voor Eurosonic hebben we gezegd dat ons optreden daar voorlopig ons laatste zou zijn. Daarna zijn we gestopt met repeteren.’ De meeste bands gebruiken Eurosonic als een springplank om nog meer op te vallen en zien het niet als een podium om een pauze aan te kondigen. ‘Het was voor ons een heel ontspannen weekeinde. Het was erg leuk om te doen, mede omdat we nog een keer met de blazers Jos Blomsma en Marc Hoenderboom konden optreden. En dat was het.’

Alpine Pack bestaat pas sinds begin vorig jaar, maar stond naast Eurosonic ook nog eens op het Freeze Festival, De Fryske Popbelofte en verzorgde onder andere het voorprogramma van Customs. Veenstra kijkt met aarzeling naar al die hoogtepunten terug: ‘Vanaf het begin kregen we een hoop aandacht. Dat was ik niet gewend en ik raakte er gestresst door. Aandacht kan ik wel hebben, maar op een zeker punt word ik er oncomfortabel van. Alles was heel erg nieuw en ontzettend plotseling. Ik wist eigenlijk  helemaal niet wat ik er mee aan moest.’ Een onbekende in de Friese popscene was Veenstra echter niet. In 2009 ving hij met een opleiding aan de Academie van Popcultuur aan en daarvoor trad hij al regelmatig op in Oosterwolde en omgeving. ‘Ik had daarvoor echter nog nooit iets beloftevols gehad. Door alle aandacht in 2010 klapte ik dicht. Ik kon niets meer maken’, vertelt Veenstra kalm.

Hoewel er niet meer gerepeteerd wordt, zien de bandleden elkaar nog wel regelmatig. ‘We drinken nog wel eens een biertje en we houden elkaar op de hoogte van de dingen die we doen’, vertelt Veenstra. Drummer Jelmer Terwal timmert hard aan de weg bij Pioneers of Love, bassist Heiko Werkman houdt zich bezig met Wildburg en Rosy Lee en gitarist Gertjan Jansen concentreert zich op zijn bedrijf. Voor Veenstra is de pauze van Alpine Pack een opleving. ‘Sinds Eurosonic heb ik veel zin om nieuwe dingen te maken en dat zonder verwachtingen. Ik vind het heel fijn om mijn hoofd nu even leeg te hebben. In de tussentijd heb ik me nog met Jos Blomsma’s LENK bezig gehouden en nu maak ik mooie dingen voor mezelf.’

Hoelang de pauze van Alpine Pack zal duren durft Veenstra niet te zeggen. ‘Ik moet nadenken over wat ik met Alpine Pack wil gaan doen. De writer’s block die ik had is niet meer zo hevig, maar ik ben nog niet klaar voor een doorstart.’ Er wordt in ieder geval voorlopig niets opgenomen, want de band doet afstand van de prijs die ze vorig jaar bij de Kleine Prijs kregen, 1500 euro aan studiotijd. Alpine Pack besloot dit in overleg met Friesland Pop. ‘Ze hoeven het niet terug te geven, maar ze hebben besloten om er niets mee te doen. Jammer, maar als ze zich bedenken, zijn ze nog van harte welkom. Tot die tijd besteden wij het geld op een andere manier, laat Inge Heslinga van Friesland Pop in een reactie weten.