Sincerus verruilt Leeuwarden voor het Dolfinarium

'Als Wagner nog geleefd had, was hij nu metalhead'

Werner Cazemier ,

Ergens in Leeuwarden is een stilte gevallen. Geen huilende gitaren meer die zich door de muren van de buren boren. Geen bombastische symfonieën meer die ramen doen trillen. Methilde Bouma heeft haar spullen gepakt en verruilt Leeuwarden voor Harderwijk. Sincerus zit ook in de verhuisdoos en 3VOOR12/Friesland zwaait haar uit.

'Als Wagner nog geleefd had, was hij nu metalhead'

Het leek allemaal op een sprookje. Een solo project dat binnen een jaar uitgroeit naar een van de succesvollere metal bands van Friesland. Het lukte Methilde Bouma met haar Sincerus, maar zo snel als ze er waren, zijn ze nu ook weer verdwenen. ‘Het was heel onrealistich,’ vertelt Methilde, ‘Vanaf het moment dat we de eerste keer in de oefenruimte stonden tot het einde – wat iets langer dan een jaar geduurd heeft – hebben we een stuk of tien, twaalf optredens gehad waaronder wel drie festivals en zelfs op Freeze.'

‘Sincerus blijft mijn kindje’
De ster van Sincerus rees snel, misschien wel wat te snel. Methilde vertelt: ‘Uiteindelijk misschien wel ja. Het was een heel druk jaar voor iedereen binnen en buiten de band. Het is jammer dat het nu over is, maar ik heb veel live ervaring opgedaan en ik kan er positief op terugkijken. Het is nu ook tijd om verder te gaan op mijn eigen weg. Sincerus blijft mijn kindje en dat kan ik niet loslaten. Zoals je je kind ook graag weer terug wilt hebben ‘s avonds als je die ‘s ochtends naar de crèche gebracht hebt.’

Met Sincerus gaat Methilde dan ook solo verder in de studio. Live gaat ze verder in een andere band. ‘Live speel ik gewoon liever braaf wat mij vertelt wordt, dan ben ik gewoon beter op mijn plek.’ Haar eigen nieuwe producties zullen een wat zonnigere kant van Methilde tonen. ‘Conspire was geschreven vanuit liefdesverdriet maar nu sta ik veel positiever in het leven. Iedereen in de metal is al zo negatief en zwartgallig. Het hoeft niet zo boos, dat hebben we wel gehad dat is nu voorbij.’

Plannen voor twee nieuwe albums
‘Ik ga nu twee albums maken’, vertelt Methilde, ‘Eén daarvan, Architecture Of The Adversity, is meer random met gastartiesten die graag mee willen doen.’ Methilde haast zich om te zeggen dat ze wel voor kwaliteit gaat: ‘Het is niet zo dat iedere gek die drie akkoorden kan meespeelt. Ik wil wel mensen die echt goed zijn. Ik kan componeren en spelen maar het zijn de goede muzikanten die het doen moeten.’ Eén van die gastartiesten is Olof Mörck van de Zweedse band Dragonland. Of Sander Gommans (ex-After Forever) op de nieuwe plaat mee zal doen is nog niet zeker. ‘Als ik hem te pakken krijg’, lacht Methilde, ‘Hij heeft eerder gezegd weer mee te willen werken.’

‘De andere CD is een stukje jeugdsentiment voor mij. Het verhaal van Exodus.Ik schaam me er niet voor om ervoor uit te komen dat ik Christelijk ben. Er zijn genoeg vette bands tegenwoordig die christelijke invloeden hebben in de metal.’ Wat zeker mee zal spelen op de nieuwe plaat is het geluid van de synthesizer. ‘Ja, daar kan ik niet zonder, het hoort bij de progmetal vind ik. Bovendien gebruik ik het vooral voor het orkestrale effect, klassieke muziek is heel metal. Als Wagner nu geleefd had, dan was hij metalhead.’

Zien we je nog terug in Friesland? Grinnikend kijkt ze op: ‘Iedereen doet alsof ik dood ga, maar ik verhuis alleen maar naar Harderwijk. Ik heb het daar wat beter voor elkaar omdat ik daar mijn eigen studio heb en niet meer mijn huiskamer daarvoor nodig heb. Ik zal nog vaak hier zijn natuurlijk ook omdat ik in Friesland blijf werken.