Terwijl het buiten plenst, geeft de zeskoppige band Diego’s Umbrella een swingend concert in de tuinzaal van de Koperen Tuin. Met pakkende nummers bestaande uit een flinke portie ska, opzwepende Latijns-Amerikaanse ritmes, zigeunerachtige vioolmelodieën en een aardige dosis humor, weten ze de zomer weer even naar Leeuwarden terug te halen.
Vanwege het slechte weer is het concert van Diego’s Umbrella verhuisd van het podium in de prinsentuin naar de Tuinzaal van de Koperen Tuin. Ondanks de regen komt er toch aardig wat publiek op het optreden af, de zaal druppelt langzaam vol. Voor velen is het een ideale manier om de verveling van een saaie regenachtige zondagmiddag te verdrijven. Het publiek bestaat vooral uit mensen van middelbare leeftijd, maar ook jonge ouders die samen met hun kinderen naar het concert komen.
Diego’s Umbrella bestaat uit drie gitaristen, waarvan één zijn gitaar afwisselt met percussie, een bassist, een violist en een drummer. De zang wordt afgewisseld door de gitaristen. Vooral de violist neemt met zijn instrument een prominente plaats in. Met zijn hoge, snerpende melodieën draagt hij perfect bij aan het zigeunerachtige karakter van de band, en ook bij de folk en country gedeeltes speelt zijn melodie een belangrijke rol.
Voor de band is het geen probleem om het gevarieerde publiek te vermaken. Hun muziek is dan ook erg toegankelijk. Gekleed in jasjes van militaire snit, creëeren ze een vrolijke mix van verschillende muziekstijlen. Nummers die beginnen met een countryachtig walsje, worden al snel aangevuld door opzwepend ska ritmes. Het tempo zit er goed in, maar af en toe zwakken ze wat af en neigen de nummers meer naar country en zelfs Ierse folk. Verschillende gitaarriffs klinken alsof ze zo in een Western soundtrack pasten, ideaal voor de eenzame-cowboy-in-de-woestijn scène, maar vooral ook voor de happily-ever-after slotscène.
Aan het gemak waarmee de bandleden hun instrumenten bespelen en de manier waarop ze met elkaar communiceren tijdens het spelen, is te zien dat ze al tijden samen spelen. De eerste keer dat ze naar Nederland kwamen was vier jaar geleden, en de violist wist zich zelfs nog een eerder concert in Café Mukkes te herinneren.
Na een set van ongeveer twee uur inclusief pauze, spelen ze het laatste nummer, een steeds maar sneller wordende Diego’s Umbrella versie van Hava Nagila. Het grootste gedeelte van het publiek danst enthousiast mee met de band. Niet iedereen is genoeg omgewarmd om vrolijk mee te dansen en springen, maar het nummer liet zeker een zonnige indruk achter op de concertgangers. De band staat de komende maand nog op verschillende andere Nederlandse podia en hopelijk kunnen we ze in de toekomst weer in Leeuwarden verwachten.
Wie: Diego’s Umbrella
Waar: De Koperen Tuin, Leeuwarden
Opkomst: Ongeveer 100 mensen, flink vol.