Podium Asteriks, genomineerd voor de Friese Popawards, trekt zich niks aan van culturele kaalslag en bezuinigingen. Op 26 november 2010 hebben ze weer een dijk van een programma met optredens van Bettie Serveert en support act Passengers.

Als de Friese band Passengers het podium betreedt, dan is de zaal al aardig volgestroomd. Onder de naam In Limbo wonnen deze jonge muzikanten het Rode Oortjesfestival en de Kleine Prijs van Sneek en speelden ze in het voorprogramma van Jan Akkerman en Racoon. Een nieuwe naam vraagt om een nieuwe sound. Spherical indie rock, zoals ze het zelf noemen, waarbij de reis belangrijker is dan het doel. Passengers neemt het publiek mee op een reis door een duister, maar sprookjesachtig muzieklandschap.

Door de mix van etherische soundscapes, ritmische percussie, snerpende orgelgeluiden en het veelzijdige stemgeluid van Folkert Stuiver krijgt Passengers een herkenbare, eigen rocksound. Het is makkelijk om te verdwalen in de gelaagdheid van de muziek: krachtig en gevoelig, breekbaar en overweldigend. Maar deze muzikanten spelen dan ook niet voor het geheugen, daarvoor zijn de songs te vluchtig en ongrijpbaar experimenteel. Dit is muziek voor het gevoel. Ze zijn als voorbijgangers die een hart in een boom kerven, alleen bedoeld voor degene die de tijd neemt om er even bij stil te staan.

De reis van Bettie Serveert duurt al bijna twintig jaar. Maar deze band schuwt de zijwegen niet. De verstokte fan die alleen maar lieve, meeslepende gitaarpopliedjes van debuut Palomine (1992) verwacht, staat een schok te wachten. Het draait niet langer om subtiel service-volleyspel, Bettie is een agressieve hard hitter geworden. Dat komt mede door Joppe Molenaar, de drummer van Voicst, die al meespeelde op Pharmacy of Love (2010). Hij verzorgt ook de drums tijdens deze clubtour. Tijdens de eerste nummers heeft gitarist Peter Visser al een privéfeestje op het podium en toont zangeres Carol van Dyk dat ze met haar pure, krachtige stem eenvoudig overeind blijft in het gitaar- en drumgeweld van Deny All.

Maar dan slaat toch de twijfel toe. Ze vragen het zelf in Log 22: 'Tell me, are you disappointed?' De muziek rockt, is energiek en wordt vol overgave gepresenteerd, maar waarom voelt het dan toch zo nietszeggend? Ligt de focus niet te veel op het harde ragwerk? Slechts af en toe toont Bettie Serveert haar veelzijdige kant met nummers waarin meer ruimte en rust zit, zoals het sfeervolle Mossie en de klassieker Tom Boy, die middels een zweverige bridge vol fijne gitaarsounds overgaat in White Dogs en uiteindelijk Calling. En tijdens de toegift klinkt de hit Kid's Alright met de onnavolgbaar vloeiende baspartijen van Herman Bunskoeke. Disappointed? Maybe a bit, but I am sure they can change it, trying to rearrange it*.

* Tom Boy (Palomine)

Wie: Bettie Serveert & Passengers
Waar: Poppodium Asteriks (Blokhuispoort) in Leeuwarden
Wanneer: 26 november 2010
Opkomst: 150 bezoekers, uitverkocht

--
Het programma in de Blokhuispoort mag met Bettie Serveert dan voorbij zijn, de 3VOOR12 Friesland Clubavond duurt nog even voort. Het is in muziekcafé Scooters waar de Deense formatie Annasaid de afterparty glans mag geven. Glans? Hoogglans, want Annasaid is zonder twijfel het beste wat muziekcafé Scooters in de afgelopen vijf jaar is overkomen. De aanstekelijke nummers in de lijn van Foals en Two Door Cinema Club, maken het voor frontman Martin Sahlertz overbodig om te vragen of we ook willen dansen. Annasaid is daarmee een band die de potentie heeft om over vijf jaar op een festival nog eens trots over te zeggen: 'Die zag ik ooit al eens in een klein muziekcafé in Leeuwarden.' - (door: Peter Dijkstra)