Buiten regende het, maar binnen was er bier en rock- ’n- roll. Ondanks het bijzondere tijdstip van 15.00 uur op de zondagmiddag zat de kleine zaal van het Bolwerk gezellig vol. Het was er donker zoals dat hoort bij rockconcerten, en het lukte het buitenlicht bijna niet om door de kleine geruite raampjes achter de bar naar binnen te dringen. Kortom, de juiste sfeer voor Navarone en Dirty Sweet om van heel dichtbij het rock- ’n- rollbeest los te laten op Sneek.
Wie speciaal voor Dirty Sweet kwam, was waarschijnlijk blij verrast door het voorprogramma Navarone. Qua muziekstijl ligt deze band dicht bij het recentere werk van Dirty Sweet, maar is een tikje experimenteler en zwaarder. Met de zanger onderscheidt deze jonge band zich ook van hun collega’s van Dirty Sweet: uithalen die doen denken aan Steven Tyler, soms een sexy klank die neigt naar Robert Plant. Niet dat het een onemanshow was; er bestond een goede chemie tussen deze vijf mannen, die samen het Bolwerk in de juiste stemming brachten. En overigens de lat hoog legden voor hun opvolgers deze middag!
Die opvolgers leken dan ook even een klein beetje tegen te vallen. Het duurde een paar nummers voordat ze de juiste energie te pakken hadden en deze ook over konden brengen op het publiek. Zelf weten ze dat aan vermoeidheid. De avond ervoor was het nogal laat geworden in Groningen op de Rhythm & Blues Night, waar ze voor 3500 man stonden. Ondanks de wat trage start wisten de mannen het publiek te bekoren, dat enthousiast mee aan het knikken en tappen was. ‘This one’s gonna get your feet out of the concrete!’ riep zanger Ryan Koontz na een nummer of acht, maar hij was de enige die echt met de voetjes van de vloer ging. Net als bij Navarone hoefde het publiek overigens niet naar voren geroepen te worden. Nog voor de eerste noten klonken stond iedereen al met zijn neus verwachtingsvol bovenop het podium. En op verzoek van de band zongen alle stoere mannen vooraan ook enthousiast mee met het refrein van Delilah: ‘Won’t you give me back my favourite blue jeans.’
Klonk Dirty Sweet op de eerste plaat, …Of Monarchs and Beggars, nog vooral Southern and Folky met American Spiritual is hun sound eigentijdser geworden. De link met de Black Crowes is snel gelegd, vooral door de wat scherpe zang. De invloed van R&B is gelukkig niet verloren gegaan. Maar bij de enige ballad, Isabel, is pas te horen dat deze band niet alleen kan rocken, maar ook het publiek kan raken als ze willen.
Wie: Navarone en Dirty Sweet
Waar: ’t Bolwerk, Sneek
Opkomst: ongeveer 140 bezoekers