Op zaterdag 30 januari stond er een internationaal punkavondje gepland in Iduna. Blood or Whiskey uit Ierland, Smash Raid uit Japan, Asta Kask uit Zweden en de Nederlandse The Bips stonden op het affiche. Helaas moesten de Japanners verstek laten gaan, desalniettemin kregen de andere bands Iduna helemaal gek. Door wederom hevige sneeuwval was de opkomst helaas vrij laag.
De Nederlandse punkband The Bips trapte af voor welgeteld tien man aan publiek. De band bleef er zelf rustig onder door eerst even grapjes te maken met het publiek. De sfeer was zeer goed. Na een snel 1, 2, 3 zetten de routiniers van de Nederlandse punk-scene het eerste snelle nummer in. Meteen was het duidelijk hoorbaar dat de heren als sinds ’77 punkmuziek maken. Schijnbaar moeiteloos speelden de mannen door de eerste nummers heen. The Bips kreeg het weinige publiek gemakkelijk aan het bewegen. De gemoedelijke sfeer werd onderstreept toen de bassist grapte: “Het leeft onder de grond en heeft nooit hoofdpijn … Een paracetamolletje”. De bassist vond de grap overigens zelf het grappigst. Hierna werden de slotakkoorden ingezet. Een simpel maar strak optreden van de routiniers.
Hierna was het de beurt aan de Zweedse punkers van Asta Kask. De grote mannen speelden allemaal via een draadloos systeem. Dit is toch enigszins overkill, zeker voor op een poppodium à la Iduna. Toen de heren het eerste nummer inzetten werd helder waarom ze draadloos speelden. Energiek wisselden de gitaristen van posities en werd zelfs een rondje door het publiek niet geschroomd. Gecombineerd met snelle muziek gaf dit een waar spektakel wat niet verveelde. De Zweedse teksten zullen niet bij iedereen bekend zijn, maar gezien de reactie van het publiek was het ook zeker niet nodig. Opvallend was dat bijna elk nummer werd ingeleid met een kleine anekdote. Voor in het publiek ontstond een pit. Enkele enthousiastelingen deelden stevige beuken uit, waarbij zo nu en dan iemand flink onderuit ging. Asta Kask reageerde hier niet op en werkte gewoon hun setlist af. De nummers bleven van hetzelfde kaliber en de heren sprongen nog steeds even onvermoeid over het podium. Een fantastisch optreden van deze Zweden.
De Ierse band Blood or Whiskey was de slotact van de avond. Een zes man tellende band compleet met tin-whistle, accordeon en banjo. De heren voldeden precies aan het stereotype wat bij de Ieren hoort. De whiskey had zeker z’n werk gedaan bij het vormgeven van de stem van zanger Dugs Mulhooly. De sterke teksten die de nummers van de folkpunkers hebben klonken uit zijn rauwe keel nog veel beter. Tel daarbij op dat de melodieuze klanken gecombineerd met snelle riffjes stonden als een huis, en je hebt een heel leuk optreden te pakken. Na een korte pauze door technische mankementen aan de basversterker knalden de heren gewoon weer vooruit. De Ieren waren de ‘icing on the cake’ op een geweldig punkrock avondje.
Wie: The Bips, Asta Kask, Blood or Whiskey
Waar: Iduna, Drachten
Opkomst: Matig