Het is al een tijdje stil rond Melanocaster. De laatste keer dat de formatie rond Jelle F. Post van zich deed spreken, was tijdens de afgelopen editie van het Weidumer festival Roekrock. Sindsdien is het stil, met een stroom aan geruchten als gevolg.
Melanocaster. Wie zijn dat ook al weer? De Hijumer formatie timmert al sinds 2004 aan de weg, maar tot een echte doorbraak heeft het dusver niet geleid. Begin 2007 leek de grote doorbraak nabij. De release van de Horses EP viel toevalligerwijs samen met de redding van de Marrumer paarden. Een geluk bij een ongeluk zo kun je haast stellen. De nummers waren echter reeds lang voor de ramp opgenomen en kunnen hoogstens als een ‘postuum eerbetoon’ worden beschouwd. Ramp of niet, de EP herbergt met All Is Well en Horses een paar oprechte en rauwe postrock nummers.
Met de release van de Horses EP breekt er voor de band een intensieve periode aan met veel live optredens. Een tijdelijke pauze is onvermijdelijk. Het is in 2009 dat de band live weer echt tot de verbeelding doet spreken. ‘Het doet je weer denken aan dat mooie 2007 dat zo Melanocaster was’, zo schreven wij naar aanleiding van hun show tijdens Freeze on Friday. ‘Leadzinger Jelle Post blijft daarentegen de oude en verlaat vroegtijdig het podium. Misschien omdat hij het uur wachten voor aanvang zat is of misschien omdat hij graag de Liam Gallagher uithangt. Je moet er tegen kunnen als band en als publiek. De tijd zal het leren.’
In de eerste helft van 2010 gaat de zegetocht echter onverminderd door. De nieuwe single I’m An Animal verschijnt in februari terecht op de 1e MP3VOOR12 Fryslan compilatie. Al snel groeit het nummer uit tot een absoluut hoogtepunt in de live sets. ‘Wat subtiel begint met een prachtig gitaarloopje, bouwt langzaam uit tot een meeslepende rockplaat’, zo schreven wij in mei 2010. Frontman Post voelt zich op het podium duidelijk meer en meer op zijn gemak. ‘Ik was bijna vergeten hoe leuk het kan zijn om op te treden’, liet de zanger in april van dit jaar weten.
Melanocaster lijkt af te stevenen op een mooie zomer. Het gaat de band voor de wind. Een frontman die lekker in zijn vel schijnt te zitten, een band die met plezier staat te spelen en nummers die met de jaren alleen maar beter worden. Toch, een blik op de tourkalender leert ons dat de zomer nog wel eens koud kon worden. Zou de band in plaats van te touren misschien een album opnemen? I’m An Animal smaakte immers naar meer. Midden augustus staat de band dan toch ineens weer op het podium. Het is op het Weidumer festival Roekrock waar we Melanocaster voor het laatst gezamenlijk op het podium zien.
Sindsdien gaat er een onophoudelijke stroom aan geruchten door de provincie. Frontman Post zou weer zijn terug gevallen in zijn oude Liam Gallagher trekjes. Een mate van onberekenbaarheid waar de band niet langer mee wil leven. Daarnaast gaat er veelvuldig het gerucht dat de band in Amerika zou zitten. Zat van de Friese bekrompenheid, vrij in het land van de onbegrensde mogelijkheden, werkend aan hun eigen Sgt. Pepper’s. Ook over een naamsverandering is gesproken, maar vooralsnog hebben we de bandleden niet kunnen betrappen op een optreden onder een andere naam. Hoog tijd om dus eens met Post te bellen. Maar helaas, ook dat levert ons niets op. ‘Het is nog te vroeg om iets zinnigs te zeggen’, zo meldt Post. Vooralsnog blijft de toekomst van Melanocaster dus nog even in nevelen gehuld.