Het spits werd afgebeten door de Braziliaanse metalband Seventh Seal, met onder andere Thiago Oliveira op gitaar. De band is in 1995 opgericht in São Paulo en heeft intussen twee albums uitgebracht: ‘Premonition’ (2001) en ‘Days of Insanity’ (2007). Op dit laatste album laat de band pure heavy metal horen, met invloeden van trash, death, hardrock en progressive metal.
‘Lekker bier!’
Seventh Seal liet vanavond onder andere de nummers Time To Go, The Soul’s Reaper en de ballad Fall No More horen. Bij dit laatste nummer werd ook het geluid van piano en viool toegevoegd. Opvallend waren de hoge kopstem van de zanger, Ricardo Peres, en zijn lakbroek met ritsen en veel kettingen. De band bracht goed samenspel, maar het volume had hier en daar wel wat lager gemogen. Dit is de eerste keer dat de band door Nederland toert en de zanger liet weten het bier hier lekker te vinden.
Hierna was het de beurt aan de Nederlandse progressive metalband Ulysses, afkomstig uit Ridderkerk. De band is opgericht in 1998 en heeft intussen al verschillende bezettingen gehad. In 2003 werd het debuutalbum Symbiosis uitgebracht. In 2009 kwam de tweede cd The Gift of Tears uit. Bij het eerste nummer deze avond, ook met de titel Gift of Tears, moest de zanger er duidelijk nog even inkomen. Misschien moest hij nog even wennen aan de microfoon. Daar kwam bij het tweede nummer Guardian Angel al snel verandering in.
‘Gebangd’
Opvallend was de lekkere baspartij en het melodieuze gitaarspel van Sylvester Vogelenzang. De ventilator stond precies goed gericht op zijn blonde manen, wat een leuk effect gaf. Het nummer I’m not gaat over ouders die hun éénjarig kind verloren hebben door een hersentumor en werd met emotie gebracht. De band gaat hiermee duidelijk zware thema’s niet uit de weg. Bij het laatste, zeer energieke, nummer How Much More wist de zanger het publiek meer naar voren te krijgen en werd er ook gebangd.
En daarna was het tijd voor de hoofdact: Andromeda uit Zweden. Opgericht in 1999, waarna in 2001 de eerste CD Extension of the Wish uitkwam. Later gevolgd door de albums II=I (2003), Chimera (2006), de live-cd Playing off the Board (2007) en The Immunity Zone (2008). De band brengt complexe progressive metal. Opvallend bij Andromeda is het strakke en professionele geluid en de goede zangkwaliteiten van frontman David Fremberg.
Deze avond werden nummers gespeeld als In the Deepest of Waters dat met heel veel energie gebracht werd, In the Cage of Me en het lange nummer Extension of the Wish. Hierbij ging het van hard naar melodieuze en symfonische rock met een geweldige gitaarsolo die een applaus opriep bij het publiek. Vervolgens deed de band een geslaagd experiment door de laatste drie nummers van het album II=I in één keer te spelen als een lang episch nummer met de titel Parasite Trouble. De drummer gaf een mooie solo weg, er werd flink op de gitaar gebeukt afgewisseld door verrassende pianoriedels op de Yamaha.
‘Opgezweept’
Het publiek werd hierna nog even flink opgezweept met het symfonisch klinkende nummer Inner Circle. De band verliet het podium, waarbij de Schotse rok van de drummer de aandacht trok, maar kwam snel terug voor de toegift Periscope, een spetterend symfonisch progressive rocknummer, waarmee de avond afgesloten werd.
Ondanks de wat lage opkomst was het qua sfeer en muzikaal niveau een geslaagde avond in Romein.