Lieve rock-chick Nikki toont haar ‘true colours’

Support-act Sandy Dane is ’t zonnetje in huize Romein

Tekst: Femke Jaarsma Foto's: Marcel Poelstra ,

De verwachtingen zijn vanavond enigszins hooggespannen. Wie Idols in 2008 volgde weet namelijk dat Nikki Kerkhof echt wel kan zingen. Maar wat is er gebeurd na dat debuutalbum en die nummer-1 hit? Nikki lijkt het Idols-imago van zich afgeschud te hebben. Met haar show in Romein laat ze in ieder geval zien dat ze rockt. Support-act Sandy Dane rockt iets minder maar brengt wel vrolijke luisterliedjes.

Support-act Sandy Dane is ’t zonnetje in huize Romein

Wanneer Sandy Dane voorzichtig het podium op komt, is Romein amper gevuld. Er staan wat pubermeisjes vooraan maar die komen hoogstwaarschijnlijk voor Nikki. Begeleid op gitaar en toetsen brengt Nikki’s labelgenoot lekker in het gehoor liggende popliedjes. Radiohit Peace, Love & Ice Cream is zo’n liedje en ook Mr. Pianoman doet het goed. De uit Almere afkomstige zangeres vertolkt haar nummers met een permanente glimlach. Zeker met Sunny Sunshine bewijst ze het zonnetje in huize Romein te zijn.

Volwassener

Dan is het wachten op Nikki en band. In de ‘rust’ loopt de zaal helaas niet vol voor de Idols-winnares van 2008. De Brabantse begint haar show met een megafoon en zet dan haar eerste nummer in. Met deze knallende start weet Romein meteen dat hier iemand staat. Al snel wordt duidelijk dat Nikki zich als een vis in het water voelt op het podium. Met haar nieuwe coupe oogt ze volwassener en zo klinkt ook het materiaal van haar nieuwe album Let It Go.

“Let op mijn woorden...”

“Wie luistert er wel eens naar de radio?”, vraag Nikki het publiek. “Ik luister wel maar heb mijn nieuwe nummer nog niet één keer gehoord.” Nergens klinkt hieruit enige frustratie, integendeel. Alles wordt met een lach en zelfverzekerd gebracht. “Let op mijn woorden, deze gaat veel gedraaid worden”, aldus Nikki wanneer ze haar nieuwe single Can’t Stop Thinking About You inzet. Bij Never Let It Go geeft ze aan dat ze dit het vetste nummer van haar nieuw plaat vindt. Ze gelooft in haar muziek en brengt alle liedjes vol overgave.

Verrassende akoestische sessie

Halverwege de set kunnen Nikki en band even op adem komen. Hitje Bring Me Down wordt semi-akoestisch vertolkt. Verrassend maar ook een beetje teleurstellend. Dit is nou net zo’n nummer waar je anders lekker ongegeneerd op mee kunt blèren. Dan wordt de boel omgegooid. De drummer pakt de cahon erbij, de gitaristen hun akoestische gitaren. Nikki vraagt de zaal om heel stil te zijn. Walking Blind wordt akoestisch en zonder microfoon gespeeld. Mooi contrast met de rest van deze show en dus een welkome aanvulling. Daarna doet Nikki twee covers. True Colours is oké, maar met haar cover van Beat It laat ze écht zien wat ze kan. Menig coverband zou jaloers zijn op haar uitvoering van deze MJ-klassieker.

Nikki staat als een huis

Dan trakteert Nikki het publiek toch nog op dat meebrulnummer: Bring Me Down. En nu in de originele uitvoering. Ze had geen betere toegift kunnen bedenken. Conclusie: Nikki is een lieve, vrolijke rockchick die misschien nog te klein is voor de grote zalen maar wellicht te groot voor de kleine zalen. Hier staat geen nieuwe Anouk en laten we wel wezen, aan één Anouk hebben we genoeg. Hier staat Nikki en ze staat als een huis.

Wie: Nikki, Sandy Dane
Waar: Poppodium Romein
Wanneer: vrijdag 23 april 2010