Op de vroege zaterdagmiddag staat in de gezellige kantine van camping Stortemelk de achttienjarige Anne Fleur op het podium. Met een keyboard en een ukeleletje voor zich en, naar het schijnt, glunderende ouder(s) in het publiek. Maar vormen de dromen en fantasieën van haar jeugd een stevig fundament voor een show die staat als een huis?
CONCERT
One Trick Pony, Into The Great Wide Open, zaterdag 5 September
MUZIEK
Vanachter een keyboard of ukelele zingt Anne Fleur wat schuchter haar publiek toe. Liedjes over liefdesperikelen, de jungle en de geneugten van het hebben van een piemel. Soms quirky, soms grappig en soms wat overtrokken. Alleen op een podium is het waarschijnlijk wel een beetje eng, maar daar slaat ze zich prima doorheen. De zang wordt groots aangezet, met flinke uithalen.
PLUS
De liedjes van One Trick Pony zijn bij vlagen grappig en vermakelijk. De jonge Friezin voelt zich inmiddels al een stuk gemakkelijker op het podium dan voorheen wel eens het geval was. Ze is schattig en lief voor haar ouders. En een beetje jeugdige naïviteit werkt goed. Wat er op toetsen gedaan wordt, staat op zichzelf prima.Het liedje “My penis” doet het bij de gedurende de nacht door wind, regen en rottenten afgebeulde publiek prima.
MIN
De schattigheid en fantasie van Anne Fleur zijn in gedoseerde mate pluspunten, maar als zoiets een hele set duurt faalt het op den duur te vermaken. Uiteindelijk komt het er op neer dat er wel wat meer realiteit doorheen gevlochten mag worden. Wat meer eigen ervaring, wat meer eigen pijn, liefde, sex en woede. Dat is voor een singer/songwriter van cruciaal belang, die eigenheid. Ter illustratie, luister naar een nummer als “Oh, Pete”, waar voor de luisteraar toch iets van gemaaktheid in zit. Wat de zang betreft zijn sommige uithalen op het randje van zuiver en is het Engels soms van de steenkoolvariant. Hier mag wat meer aandacht aan worden besteed.
CONCLUSIE
Met wat meer oefening, ervaring en/of coaching kan One Trick Pony uitgroeien tot een prima act. Zoals het nu staat is het nog te moeilijk om je er mee te identificeren, omdat het materiaal grotendeels fictief is. Hierdoor blijft de persoon van Anne Fleur wat buiten beschouwing, wat jammer is. Want die persoon zou best eens interessant kunnen zijn om wat van te horen.
CIJFER
6,7