Meeklappen in f-mineur bij Lucky Fonz III

Een thuiswedstrijd voor ideale schoonzoon Otto Wichers

Tekst: Cilla Geurtsen Foto's: Minze Dijkstra en Oscar Anjewierden ,

Lucky Fonz III weet zijn publiek ook op Vlieland met een hele vette knipoog te dirigeren. Dat houdt ditmaal in: alleen meeklappen, in f-mineur, als Otto het zegt, je vinger opsteken als je wat te vragen hebt en alleen een verzoeknummer aanvragen als Tha Fonz je daarvoor de gelegenheid geeft. “Heb ik gezegd dat je al verzoekjes mocht doen? Nu ga ik het voor straf niet spelen hoor. En het stond nog wel in de planning.”

Een thuiswedstrijd voor ideale schoonzoon Otto Wichers

Lucky Fonz III weet zijn publiek ook op Vlieland met een hele vette knipoog te dirigeren. Dat houdt ditmaal in: alleen meeklappen, in f-mineur, als Otto het zegt, je vinger opsteken als je wat te vragen hebt  en alleen een verzoeknummer aanvragen als Tha Fonz je daarvoor de gelegenheid geeft. “Heb ik gezegd dat je al verzoekjes mocht doen? Nu ga ik het voor straf niet spelen hoor. En het stond nog wel in de planning.” Otto Wichers vindt altijd wel weer een nieuwe manier om zijn aandachtige publiek uitstekend te amuseren.

CONCERT
Lucky Fonz III, Into The Great Wide Open, zondag 6 september

MUZIEK
“Ik vertel eigenlijk nooit waarop ik me bij een bepaald liedje geïnspireerd heb. Dat is namelijk helemaal niet belangrijk. Het is belangrijker waar een liedje naar toe gaat.” Maar op Into The Great Wide Open wil Wichers toch even kwijt dat “Ballad of the lighthouse” geschreven is vanuit het perspectief van de Vlielandse vuurtoren. “Als je goed oplet hoor je ook dat het nooit de Brandaris kan zijn.”  Lucky Fonz III is ook op Vlieland weer een en al ontspanning. Niets geen extra spanning omdat het op dit eiland min of meer voor hem begonnen is. De entertainer weet  moeiteloos het overgrote deel van de aanwezigen volledig in te pakken met zijn charme.

Wanneer een dame uit het publiek keurig haar vinger op steekt om haar favoriete nummer aan te vragen, twijfelt Lucky Fonz even of hij het wel zal spelen. ‘Ik twijfel namelijk aan de kwaliteit en ik heb het nog maar een keer live gespeeld. “ Toch zet hij “From de mountain” in, de fan vooraan gebruikend als levende autocue. Het applaus dat volgt is natuurlijk daverend.

PLUS
Otto Wichers blijft een originele verschijning. Je zou denken dat deze formule van praatgrage crooner een keertje uitgewerkt is, maar vooralsnog is het concept Lucky Fonz III nog niet aan slijtage onderhevig: hij brengt keer op keer zijn nummers vol verve, speelt niet onverdienstelijk piano, geeft hilarische fotosessies weg voor die ene fotograaf die op dat moment aanwezig is en hij krijgt iedereen zo gek dat ze op commando klappen en fluiten.

Als een soort toegift roept hij de lokale legendes van Drijfhout op het podium. Gedrieën zingen ze de kraker “He kapitein, we nemen nog een borrel, voordat we varen gaan.” En het publiek heeft als afsluiter nog wel even zin in zo’n lekkere meezinger, want Wichers weet ook goed hij zijn show tot een climax moet brengen.

MIN
Vooral als je met je neus op het podium staat, is een concert van Lucky Fonz een inspirerende ervaring. Verderop op het festivalterrein dringt het eigenlijk amper tot de mensen door wie er op het podium staat. Daar komen zijn grapjes niet of nauwelijks aan. Ook draagt het geluid niet ver genoeg om alle festivalgangers bij zijn optreden te betrekken.  

CONCLUSIE

Lucky Fonz III blijft gewoon leuk. Hij is muzikaal, grappig, hilarisch, ad rem, ontwapenend en vooral ook de ideale schoonzoon voor menige vrouw in het publiek.

CIJFER
8