CONCERT
Lay Low, Into the Great Wide Open De Bolder, zaterdag 5 september
MUZIEK
Voordat Lovísa een snaar heeft geraakt zou je haar zo tussen haar landgenoten van múm kunnen zetten met die dikke, gebreide wollen trui en dat ondeugende glimlachje. Zodra ze begint te spelen verandert dat echter. Nu eens geen dromerige experimentele band uit IJsland maar traditionele Amerikaanse blues met country invloeden.
Lay Low staat in haar eentje op het podium. ‘My band couldn’t go with me because of the economic situation in Iceland,’ verklaart ze met een knipoog. ‘And my boyfriend is not with me because he’s playing with Emiliana Torrini tonight.’ De arme schat. Daar staat ze dan in haar eentje voor een volgestroomde Bolder. Haar stem en persoonlijkheid komen zo, in haar eentje op het podium, wel goed tot hun recht. Ze zou zo bij een ontbijtje in de duinen of bij een kampvuur op het strand kunnen spelen. Als ze morgenochtend met haar gitaar uit de tent naast je zou komen en je zou begroetten met haar lieve ogen en ondeugende glimlach, zou je niet raar opkijken.
PLUS
Lovísa zingt eigenlijk steeds met haar ogen dicht. Soms doet ze even snel haar ogen open en dan ziet ze een muisstil publiek, dat van haar zuivere stem geniet. Zij geniet op haar beurt weer van het publiek. ‘You’re such a lovely crowd. You are so quite but when I’m finished you’re cheering very well.’
MIN
Een heel uur lang weet Lay Low toch niet te boeien. De liedjes zijn stuk voor stuk erg mooi, maar het is wel veel van hetzelfde. Lovísa mist duidelijk haar band om zich heen. Ze verontschuldigt zich dan ook: ‘It’s the first festival where I play without a band.' Maar met dat lieve glimlachje kan je het haar eigenlijk niet eens kwalijk nemen. Haar band met hun dobro, steelguitar en banjo zou wel voor dat beetje afwisseling kunnen zorgen om een heel uur –en dan waarschijnlijk veel langer– het publiek te kunnen boeien.
CONCLUSIE
Lay Low heeft het met haar prachtig zuivere stem zeker in zich om een zaal stil te krijgen en te ontroeren. Een uur lang alleen Lovísa is echter iets te lang. Zodra haar band zich weer bij haar voegt zal ze zonder moeite de zaal kunnen boeien. Misschien wel voor uren.
CIJFER
7
Lieve liedjes van Lay Low weten geen uur te boeien
IJslandse mist duidelijk haar band
Van alle IJslanders op het festival is Lovísa Elísabet Sigrúnardóttir, beter bekend als Lay Low, misschien wel de opmerkelijkste. Waar haar landgenoten experimentele, dromerige, melancholische rock maken speelt zij Amerikaanse blues en country. Maar dan wel met een IJslandse draai. Dat is goed wakker worden.