IJslands sprookje op Vlieland

Volle maan en nevel perfect voor melancholisch én vrolijk múm

Tekst: Christiaan Triebert ,

Wanneer je múm op je iPod aanzet, dan kun je toch alleen maar denken aan een ruige zee, boomtoppen die heen en weer gaan door een gure wind en een volle maan gehuld in nevel en vage lichtjes in een donker bos?

Volle maan en nevel perfect voor melancholisch én vrolijk múm

Wanneer je múm op je iPod aanzet, dan kan je toch alleen maar denken aan een ruige zee, boomtoppen die heen en weer gaan door een gure wind en een volle maan gehuld in nevel en vage lichtjes in een donker bos?

CONCERT
múm, Into the Great Wide Open, sportveld, vrijdag 4 september


MUZIEK
Er hangt mist boven Vlieland. Zo nu en dan kruipt de felle, volle maan achter de wolken vandaan en verlicht het sportveld. Vanuit de lucht zal het er mooi uitzien: het mini reuzenrad dat met haar gekleurde lichtjes langzaam rond draait, de gure wind die de boomtoppen heen en weer doet bewegen en vage lichtpuntjes van mobieltjes en sigarettenpeuken die langzaam naar het hoofdpodium bewegen voor múm. En het is zowaar droog. Wie had dat kunnen dromen een paar uur eerder?
múm komt het podium op alsof ze net terug komen van een bergwandeling in thuisland IJsland: twee met een capuchon, een met een muts, een met een windjack, een met een sjaal, alsof het winter is. Toegegeven, het is aardig guur en koud, maar daar brengen ze zelf snel verandering in. De capuchons, mutsen en truitjes liggen niet veel later op het podium. Van drukke, bijna georganiseerd chaotische stukken met vreemde bliepjes tot langzame melancholische liederen: het publiek zweeft met alles mee.

PLUS
Van een ‘er was eens’ tot een ‘ze leefden nog lang en gelukkig’, van begin tot het eind neemt múm Vlieland mee in een muzikaal sprookje. Veel mensen staan met hun ogen dicht heen en weer te wiegen, anderen liggen in een dikke trui te staren naar de opklarende hemel. Wanneer Örvar Þóreyjarson Smárason (een echte IJslander, ja) vertelt dat een van de zingende meisjes, Hildur, jarig is begint het publiek spontaan verjaardagsliedjes te zingen. Hildur lacht verlegen en sluit haar ogen.   

MIN
Het koude weer? Nee, dat past wel bij die melancholiek. De nevel? Nee, dat eveneens. De harde wind? Ach, dan kan de jutter op de Vliehorst ook mee genieten. De tijdsduur? Ja, het had wel langer mogen duren. Je raakt bij múm namelijk ieder besef van tijd kwijt.


CONCLUSIE
múm is een perfecte band voor The Great Wide Open. Van UFO geluidjes tot viooltjes, van ukulele’s tot basgitaren, alles wordt gebruikt. De melancholieke nummers, maar ook de vrolijkheid van Hildur en Sigurlaug. Hoewel het laatste album minder goed werd ontvangen, bewijst múm live dat zij het publiek kunnen betoveren. En hoe!

CIJFER
9,5