Het oude festivalgevoel in een nieuwe mal

NO blues past naadloos in het profiel

Tekst: Sierd van der Bij Foto's Minze Dijkstra ,

Links een Arabische luit, rechts een typisch Amerikaanse contrabas. Nog niet eens de helft van de band, maar al paradoxaal en daarmee opvallend genoeg om NO blues als grensverleggend te bestempelen. De band wordt namelijk nog aangevuld door een djembé en de iets meer gebruikelijke gitaar en drums. Vlieland duikt nu echt Into The Great Wide Open.

NO blues past naadloos in het profiel

Links een Arabische luit, rechts een typisch Amerikaanse contrabas. Nog niet eens de helft van de band, maar al paradoxaal en daarmee opvallend genoeg om NO blues als grensverleggend te bestempelen. De band wordt namelijk nog aangevuld door een djembé en de iets meer gebruikelijke gitaar en drums. Vlieland duikt nu echt Into The Great Wide Open.

CONCERT
NO blues, Into The Great Wide Open Sportveld, zaterdag 5 september 2009

MUZIEK
Qua geloof en politiek gaat het allemaal niet van een leien dakje, maar op muzikaal gebied moet er toch het en een ander mogelijk zijn. Inderdaad: NO blues brengt de eigenzinnige Arabische wereld dichterbij de minstens zo eigenzinnige Verenigde Staten. Een akkoord wat op een festival als deze je idealen terug haalt en je hardop vraagtekens laat zetten bij de eerdergenoemde thema’s. De organisatie wil met Into The Great Wide Open het oude festivalgevoel terug brengen en dat gaat ze met een band als deze ook nog dondersgoed lukken.

De zon schijnt en de nummers, die je verschillende delen van de wereld laten horen, slaan aan bij het door zonneschijn opgeluchte publiek. Er wordt uitgeslapen in het gras, maar de meerderheid weet te dansen. Uitstapjes naar alle delen van de wereld. Is dat niet waar het om draait bij de naam van het festival? Zichtbaar geschoolde muzikanten die het publiek moeiteloos weten te betoveren.

PLUS
Zowel muzikaal als taalkundig een grensverleggend project, daar het Arabisch en Engels elkaar zonder moeite weten aan te vullen. De variatie aan instrumenten en het plezier van de band weten de act volkomen compleet te maken. Het optreden heeft een begin en een eind, en het charisma van Ad van Meurs spreekt de luisteraar aan. Al met al een multicultureel project dat thuis hoort op een festival als deze.

MIN
Je moet er van houden, maar de leek zal weinig variatie zien in het repertoire van NO blues. Alle hoeken van de wereld worden dan wel aangedaan door de band, maar het totaal lijkt vrij veel op elkaar.

CONCLUSIE
Het kleine gebrek aan variatie ten spijt, mogen we concluderen dat NO blues een fijne band is die op het juiste moment Into The Great Wide Open aandeed. Grensverleggend en daarmee uitermate geschikt voor dit festival. Het oude festivalgevoel wordt in een nieuwe mal gegoten en dat verdient toch een flinke pluim.

CIJFER
7,8