Singer- Songwriter muziek doet het goed in intieme omgevingen zoals huiskamers of kleine cafeetjes. Romein is een grote zaal. Vooral als die niet zo vol is.
Het wordt het Jelle Paulusma Trio niet bepaald makkelijk gemaakt. De heren laten zich echter niet van de wijs brengen. Ze gaan rustig zitten, Jelle groet het publiek vriendelijk en ze beginnen met spelen.
 
Het Jelle Paulusma Trio speelt niet stereotype Singer- Songwriter muziek, het is meer. Gewapend met drie akoestische gitaren brengt het collectief een deinend ritme voort wat je meevoert en bijna opslokt in een zee van gitaren. De samenzang werkt hieraan mee en geeft het een mystieke sfeer. Jelle heeft een lekkere donkere, stabiele stem. Een stem die je betovert, zoals een goede verhalenverteller doet.
Deze rustige liedjes worden afgewisseld met steviger ritmes. Waarin die ene man op de achtergrond, Coen Paulusma, zijn aandeel percussie in de muziek goed uit de verf komt.
 
Een zeer indrukwekkende band. En dit valt af te lezen aan de gezichten in het publiek, die aandachtig luisteren. Jammer is dat, hoewel het grootste deel van de band zich netjes had aangekleed met colbertjes en een hoed, Jelle zelf eruit ziet alsof hij na het joggen meteen het podium is opgerend. Maar dit is een detail wat goed gemaakt wordt door de muziek.

Jelle bedankt het publiek nog maar eens voor het komen: ‘Mensen zijn tegenwoordig moeilijk uit huis te krijgen met al die leuke kookprogramma’s op tv. bedankt dat jullie er waren’. Het laatste nummer Riding the Shadows laat een goede indruk achter en legt de lat hoog voor T.Nile en Joanna Chapmann.
 
Dan is de beurt aan de twee dames. Joanna Chapman opent de set in haar eentje. Met de belofte dat Tamara Nila ook zo zal komen. Een microfoon voor de neus, een gitaar in de handen, een tamboerijn bevestigd aan de linker voet en een koffer met basdrumklopper aan de rechter.
Hoewel je muzikaal toch een beetje heimwee naar Jelle en zijn kornuiten krijgt, kun je het niet helpen je aandacht van die kleine meid af te krijgen.
 
Wat een stem heeft ze en wat een enthousiasme straalt ze uit. Je ziet gewoon dat ze het heerlijk vindt om te doen waar ze mee bezig is. Wat een prestatie op zich is. Bij een van de eerste nummers laat ze haar durf nog eens zien door aan publieksparticipatie te doen. In de pauze heeft het weinige publiek zich nog eens gehalveerd. Gelukkig doet het publiek dat nog aanwezig is flink mee.
 
Na het mini-setje van Joanna komt Tamara Nile haar vergezellen op het podium. Een mooie meid maar ze heeft toch niet de stem en uitstraling die Joanna heeft. Tamara neemt de leadzang over en wisselt gitaar en banjo af. Joanna wisselt allerlei instrumenten af, ze speelt percussie, gitaar, doet vocale trompet imitaties, melodica en vooral achtergrondzang.
Aan het eind van de avond spreekt ze het publiek toe: ‘Ik hoor aan jullie applaus dat jullie moe worden. Laten we het laatste liedje doen’.
Het publiek zwijgt. En zwijgen is toestemmen.
 
Wie: T. Nile + Joanna Chapmann + Jelle Paulusma Trio
Waar: Poppodium Romein
Opkomst: Weinig