Buiten is het echt herfst als ik vanaf het Oldehoofsterkerkhof met een zware fototas richting Romein ploeter. Vanavond is het de beurt aan Bertolf om het slechte weer weg te spelen. Na een tijdje in de band van Ilse Delange te hebben gespeeld, en een redelijk succesvol eigen bandje The Junes, was het voor Bertolf Lentink  nu kennelijk tijd geworden voor solowerk onder eigen naam, met de dit jaar uitgekomen cd 'For Life'. Ik heb deze cd zelf best vaak gedraaid de afgelopen tijd, het blijkt namelijk een heerlijke cd voor in de auto.  Vanavond dus Bertolf live in Romein, als onderdeel van zijn uitgebreide clubtour, en de verwachtingen zijn hoog gespannen.

Eenmaal binnen in Romein, zie ik hoe het voorprogramma Symon probeert het nog weinige publiek op te warmen, maar dit lukt maar zeer beperkt. Ondanks verwoede pogingen van de zanger blijft iedereen achter in de zaal hangen, en weten de vrij standaard rockliedjes het publiek niet echt te boeien. De ombouwtijd is eigenlijk boeiender, dit klinkt misschien raar, maar de muziekkeuze bleek een perfecte inleiding voor wat nog zou gaan komen, en zorgde er voor dat het voor mijn gevoel iets langere wachten niet eens zo erg was.

Toen dus Bertolf. Zijn set begint weliswaar ingetogen, maar het publiek wat eerder achterin bleef hangen, komt langzaam iets meer naar voren, en inmiddels is de zaal ook een stuk voller geworden.
Bertolf blijkt een leuke mix te spelen van ingetogen liedjes met akoestische gitaar, en wat vrolijker klinkende uptempo popliedjes. Overigens zonder te vrolijk te worden, het is nergens over the top.

Voor een man die volgens zijn eigen biografie de eerste woordjes sprak op 8 december 1980, kan het natuurlijk ook niet uitblijven om een eerbetoon te brengen aan de man op die dag is vermoord. Al vrij vroeg in de set wordt er dan ook een cover gespeeld van 'Don’t Let Me Down' van het bekende viertal uit Liverpool. Niet onverdienstelijk overigens. Bertolf weet de rauwe stem van John Lennon behoorlijk te benaderen. 'Net zo goed!' scandeert iemand vanuit het publiek. We zijn in Friesland dus is die tekst voor tweeërlei uitleg vatbaar, maar echt goed was het wel degelijk.

Toch zou je Bertolf tekort doen door hem gelijk in een Beatles hokje te stoppen. Halverwege de set wordt overgeschakeld op een akoestisch blokje. Dat men dit heel serieus aanpakt blijkt uit het feit dat speciaal hiervoor twee condensatormicrofoons in verticale opstelling worden geplaatst, waar omheen de band zich drapeert voor het optimale geluid. Hulde, hulde! Zoveel aandacht zouden meer artiesten aan hun geluid moeten besteden. Het klinkt dan ook als een klok, en bij vlagen, wanneer je je ogen dicht doet hoor je Crosby, Stills, Nash and Young.

Tijdens de meer uptempo liedjes blijkt Bertolf, voorzien van elektrische gitaar, ook nog eens een begenadigd gitarist te zijn, die de liedjes opleukt met af en toe virtuoze solo’s waarmee hij af en toe zijn gitarist Diederik Nomden (ex-Johan, ex-Daryll Ann) bijna in de schaduw zet. Wie verder opvalt in de band is drummer Bauke Bakker. Tijdens de tweede cover die wordt gespeeld, 'Beggin’ van Madcon, zingt hij met even veel gemak al drummend de tweede zangpartij, dan dat hij zijn drumstel bespeelt. Dan ben je met recht een muzikant.

Geheel volgens het boekje, is de doorbraak hit 'Another Day' natuurlijk het laatste nummer van de setlist. Het publiek is inmiddels lekker tegen het podium gekropen, en zingt fanatiek mee.

Gelukkig relativeert Bertolf het zelf weer door aan te kondigen nog een liedje te zullen spelen wanneer het publiek belooft te klappen als ze het podium verlaten. Niet geheel verrassend gebeurt dat natuurlijk ook, en tenslotte wordt ook het tweede hitje 'Mr. Light' nog gespeeld. Wanneer ik even later weer met diezelfde zware tas terug richting de parkeerkelder zeul, ben ik de kou allang vergeten. Bertolf heeft mij zeker overtuigd. En die herfst? Was het nog geen lente dan?

Gezien: Bertolf (Voorprogramma Symon)
Waar: Poppodium Romein Leeuwarden
Wanneer: 5 november 2009
Opkomst: Redelijk, maar veel te weinig voor Bertolf