Ik ben verliefd op Roos. Om hoe ze zingt, hoe ze eruitziet, hoe ze kijkt. Vooral hoe ze kijkt. Een beetje dromerig. Daar houd ik wel van, een beetje dromerig. Ik ben zelf ook wel een beetje dromerig. Dat werkt alleen misschien niet helemaal in mijn voordeel aangezien tegenpolen zich tot elkaar aangetrokken voelen. Ze is wel heel grappig. Dat ben ik soms ook wel. Niet zo heel vaak meer. Maar misschien gaat dat met Roos wel veranderen.
Ik zag haar in Groningen. In Simplon. Niet de meest ideale plaats, maar toch. Ik had mijn leren jasje aan. Mensen zeggen dat ik een kunstenaar lijk als ik die draag. Dat vindt Roos vast leuk. Kunstenaarjongens. Of niet, omdat ze daar al zoveel van kent.
Ik wilde wel met haar gaan praten. Na het concert. Voor dat het begon was ze nog achter me langs gelopen. Ze leek heel anders dan op tv. Maar één keer zag ik haar op tv. Bij de wereld draait door. Matthijs vond haar wel charmant geloof ik. Ja, die Matthijs heeft er kijk op. Ze leek nu in ieder geval anders. Toch herkende ik haar. Aan dat roze haar natuurlijk. Grappig dat dat kan. Je haar en je naam laten matchen. Roos is sowieso wel een mooie naam. Van Linda, Roos en Jessica vond ik Roos ook altijd al de leukste.
Maar goed, ik wilde met haar gaan praten. Uiteindelijk heb ik dat toch maar niet gedaan. Het heeft iets raars om iemand aan te spreken die je niet kent. Bovendien zouden we niet meer dan banaliteiten uit kunnen wisselen. - “Goed optreden zeg.” “Dankjewel, heb je mijn cd al?” - Dus we hebben niet gepraat. In mei komt ze nog een keer naar Leeuwarden. Dat zou genoeg tijd moeten zijn om al mijn moed bij elkaar te rapen om eens fijn met haar te praten.
Want ja, ze is misschien niet het meisje van mijn dromen waar ik zo goed mee praten kan, maar soms zijn woorden niet nodig. Ze is ook niet het meisje van de soap. Geeft niets, die kijk ik toch ook niet. Ze heeft ook geen blaren en kan de hele nacht niet doorgaan. Prima! Ik mag graag slapen en blaren zijn vies. Maar ja… ik ben het meisje dat om je heen draait maar dat jij maar niet ziet staan? Sorry, Roos. Die zin moeten we nog even veranderen. Zo hard draai ik nou ook weer niet om je heen…