Sympathie voor mensen, maar toch vooral sympathie voor de natuur. Wolves In The Throne Room brengt het publiek een stap dichterbij het groen. Wâldrock ligt in een groen gebied en juist dat moet de mannen goed doen. In de media worden de mannen weggeschreven als fundementalistische holbewoners, maar hier in Bergum wordt er wellustig op hun aanwezigheid gereageerd. De mentaliteit spat er vanaf op het Jaegermeister Tent Stage. Deze wolven laten zich niet dirigeren en hechten weinig waarde aan het publiek. Niet lullen maar spelen.

En gespeeld wordt er. Kraakheldere grunts die een lust voor het oor zijn. De instrumentale basis mag rommelig zijn, maar het totaal brengt je zonder compromissen te maken in hogere sferen. Je waant je in Noorse bossen, waar je met ontzag voor Moeder Natuur, met de ogen gesloten door heen loopt. De tent staat niet stampend vol, maar dat is ook niet nodig voor deze Amerikanen. Select publiek wat selectief hallucineert op de fantastische act die Wolves In The Throne Room heet. Het toppunt van de natuur staat hoog aan de hemel en dat zorgt er simpelweg voor dat te weinig mensen de natuur ontmoeten.