Het heeft geen aankondiging nodig en al helemaal geen uitleg. Om die reden houdt de presentatrice het kort en moet het publiek het doen met een krachtig “Epicaaa!” Jammer dat deze band het dan toch op het kleine podium moet doen. Als je op het veld ligt, is er toch niets fijner dan de zoetgevooisde zang van Simone Simons? Natuurlijk komt de gothische metal ook prima tot zijn recht in de tent. Even uit de zon en even iets anders dan Trivium.

Met een zorgvuldig uitgekozen repertoire weet Epica het Wâldrock publiek te boeien. Met de teksten van Mark Jansen krijg je even een moment om te filosoferen. Ingewikkelde levensvragen die het moment erop gewoon helemaal beantwoord worden door Epica’s nieuwe drummer Isaac Delahaye. Een vuurshow en een extra lange set zorgt ervoor dat de Waldrockganger niets te kort komt: Met een beetje fantasie denk je het orkest van The Classical Conspiracy er eenvoudig bij. Toch jammer dat ze niet de aandacht krijgen die ze verdienen.

Misschien moet de ontdekker van Epica, Jan Douwe Kroeske, de band maar eens op sleeptouw nemen en ervoor zorgen dat het grote publiek Epica omarmt. Want, Epica doet niet onder voor Within Temptation. Integendeel.